ارزیابی عوامل شایع باکتریال عفونت های ادراری و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها در بیماران بستری و سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان واسعی شهر سبزوار در سال 1395

اهداف: عفونت دستگاه ادراری یکی از شایع ترین بیماری های عفونی است و مقاومت روز افزون باکتری ها به عوامل ضدمیکروبی مشکل عمده در درمان عفونت های ادراری در سراسر جهان می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی عوامل باکتریال عفونت دستگاه ادراری و تعیین میزان حساسیت آنها به آنتی بیوتیک ها در بیماران بستری و سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان واسعی سبزوار می باشد. این مطالعه مقطعی بر روی 256 بیمار بستری و سرپایی با سن بیشتر از 18سال در بیمارستان واسعی شهر سبزوار در سال 1395 انجام گرفت. شناسایی ایزوله های باکتریایی با استفاده از تست های بیوشیمیایی و آزمون حساسیت میکروبی به روش دیسک دیفیوژن انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تی تست، کای دو و فیشر با درصد خطای 5 درصد تجزیه و تحلیل شدند. از 256 نمونه بررسی شده 7/59% زن و 3/40% مرد بودند. شایع ترین عوامل ایجاد کننده عفونت ادراری به ترتیب شامل اشریشیاکلی (8/50%) ، کلبسیلا (6/17%) ، استافیلوکوک کوآگولاز منفی (62/15 درصد) ، انتروباکتر (8/7 درصد) بودند. اشرشیاکلی به عنوان شایع ترین پاتوژن دستگاه ادراری بیشترین مقاومت را نسبت به آمپی سیلین و کمترین مقاومت را نسبت به ایمی پنم نشان داد. در مجموع بدون در نظر گرفتن نوع میکروب، بیشترین مقاومت نسبت به آموکسی سیلین و کمترین مقاومت نسبت به ایمی پنم بود. با توجه به فراوانی عفونت های ادراری و به منظور پیشگیری از عوارض وخیم آن، بررسی الگوی مقاومت منطقه ای و درمان به موقع می تواند کنترل گسترش میکروب های مقاوم به دارو را تسهیل نماید.