ساخت نانوساختارهای پلاسمونیک نقره و مطالعه دینامیک مولکولی اثر غلظت پلی وینیل پیرولیدن بر خواص فوتوفیزیکی و ریزساختار آنها

در پژوهش حاضر از روش فاز حلالی اتیلن گلایکول به کمک پلی وینیل پیرولیدن (PVP) جهت ساخت نانوساختارهای نقره در حضور هسته ساز FeCl3 بهره گرفته می شود. همچنین علاوه بر آنالیزهای آزمایشگاهی جهت بررسی اثر غلظت PVP بر روی رشد نانوساختارها، از روش شبیه سازی دینامیک مولکولی نیز جهت مطالعه ساز و کار رشد کریستالی نانوساختارهای نقره استفاده می شود. نتایج آنالیزهای پراش اشعه ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) در کنار نتایج شبیه سازی دینامیک مولکولی نشان داد که PVP در غلظت بهینه به عنوان عامل محافظت کننده و پایدار کننده به علت انرژی های برهمکنش متفاوت Ag-O با صفحات کریستالی مختلف نقره، منجر به رشد ناهمگون نقره و تشکیل نانوسیم می گردد. همچنین خواص پلاسمونیک نانوساختارهای سنتز شده با بهره گیری آزمون طیف سنجی مرئی- فرابنفش (UV-Vis) مورد مطالعه قرار گرفت.