بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر امنیت اجتماعی( موردمطالعه شهروندان محلات حاشیه نشین شهر ساری)

یکی از مهم ترین مسائل و مباحثی که شهروندان در مناطق شهری به ویژه در حاشیه شهرها با آن مواجه هستند، احساس امنیت و سرمایه اجتماعی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با امنیت اجتماعی در بین شهروندان محلات حاشیه نشین شهر ساری انجام پذیرفت. این پژوهش از حیث روش، پیمایشی از نوع همبستگی است. بر اساس جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان (1970) 384 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه سرمایه اجتماعی و پرسشنامه امنیت اجتماعی بوده است. روایی پرسشنامه ها با کسب نظر کارشناسان حاصل و پایایی حاصل از آلفای کرانباخ نیز برای پرسشنامه سرمایه اجتماعی برابر با 83/0 و برای پرسشنامه امنیت اجتماعی 80/0 بوده است. یافته های پژوهش نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و ابعاد آن و امنیت اجتماعی در بین شهروندان محلات حاشیه نشین شهر ساری رابطه معناداری وجود دارد. همچنین یافته های حاصل از رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیرهای مشارکت اجتماعی و روابط اجتماعی بیشترین تاثیرگذاری و متغیرهای اعتماد اجتماعی و انسجام اجتماعی کمترین تاثیرگذاری را دارند. نتایج به دست آمده از پژوهش بیانگر این مطلب است که با افزایش سرمایه اجتماعی در بین شهروندان محلات حاشیه نشین احساس امنیت نیز افزایش می یابد. درواقع، اثبات این فرضیه تاییدی بر نظریه پاتنام درزمینه سرمایه اجتماعی و نقش آن در امنیت اجتماعی است. هماهنگی یافته های پژوهش حاضر با نظریات گیدنز، جانسون، پاتنام، پارسونز و بوردیو در تبیین نقش تقویت سرمایه اجتماعی بر میزان افزایش احساس امنیت اجتماعی، ضرورت بسترسازی جهت ایجاد و تقویت سرمایه اجتماعی آحاد جامعه را آشکار می سازد.