نقش سبک های مقابله ای، منبع کنترل و هوش هیجانی در پیش بینی سازگاری اجتماعی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

اهداف: سازگاری اجتماعی یکی از سازه های مهم سلامت روان است که شناسایی عوامل تاثیرگذار در آن از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سبک های مقابله ای، منبع کنترل و هوش هیجانی در پیش بینی سازگاری اجتماعی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) بود. ابزار و روش ها: در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 120 جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه که در سال 1396 در بیمارستان ایثار اردبیل بستری و تحت درمان بودند، با روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. از سیاهه سازگاری بل، پرسش نامه سبک های مقابله ای لازاروس و فولکمن، پرسش نامه منبع کنترل راتر و مقیاس هوش هیجانی شات و همکاران به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS 21، از طریق آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه صورت گرفت. سازگاری اجتماعی جانبازان مبتلا به PTSD با هوش هیجانی، منبع کنترل درونی و سبک مقابله ای مساله مدار رابطه مثبت معنی دار و با منبع کنترل بیرونی و سبک مقابله ای هیجان مدار رابطه منفی معنی داری داشت (0. 01>p). همچنین سبک های مقابله ای، منبع کنترل و هوش هیجانی 78% واریانس نمرات سازگاری اجتماعی جانبازان مبتلا به PTSD را پیش بینی کرد (0. 001p<) و بیشترین قدرت پیش بینی مربوط به هوش هیجانی بود. سبک های مقابله ای مساله مدار، منبع کنترل درونی و هوش هیجانی بالا، سازگاری اجتماعی بالا را در جانبازان مبتلا به PTSD پیش بینی می کند.