اثر جیره های حاوی دانه سویای برشته، دانه سویای اکسترود یا ترکیب آن ها بر عملکرد و الگوی اسیدهای چرب شیر گاوهای شیرده هولشتاین

هدف این آزمایش بررسی اثر جیره های حاوی دانه سویای برشته (R) ، دانه سویای اکسترود (E) یا ترکیب آن ها (RE) بر عملکرد و الگوی اسیدهای چرب (FA) شیر گاوهای شیری بود. 9 راس گاو شیرده هولشتاین با میانگین وزن بدن 25± 680 کیلوگرم و روزهای شیردهی 10± 90به طور تصادفی به 3 مربع لاتین 3 × 3 اختصاص داده شدند. مصرف ماده خشک (DMI) ، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی، تولید، ترکیب و الگوی FA شیر و بازده استفاده از نیتروژن (N) خوراک برای تولید شیر اندازه گیری شد. گاوهای تغذیه شده با R و RE در مقایسه با گاوهای تغذیه شده با E تولید شیر تصحیح شده (FCM) برای 4% چربی و DMI بالاتری داشتند (P<0. 05). بازده تولید DMI برای 4% چربی به ازاء مصرف هر کیلوگرم DM تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت (P>0. 05). جیره های آزمایشی بر درصد چربی و پروتئین شیر و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی در کل دستگاه گوارش اثری نداشتند (P>0. 05). غلظت اسید واکسینیک (VA؛ 18:1C ترانس-11) و اسید لینولئیک کونژوگه (CLA؛ 18:2‍C سیس-9، ترانس-11) در چربی شیر گاوها تغذیه شده با RE در مقایسه با سایر گروه ها بالاتر بود (P<0. 05). ما نتیجه گرفتیم که تولید و درصد چربی شیر گاوهای تغذیه شده با RE مشابه گاوهای تغذیه شده با R و الگوی FA مفید شیر آن ها با گاوهای تغذیه شده با E قابل مقایسه بود. بنابراین، تغذیه یک جیره حاوی RE کمیت و کیفیت شیر گاوهای شیری را بهبود داد.