براهین اثباتی حقیقت تجربه های عرفانی (با تاکید بر سنجه های تحلیل مند و تحلیل انتقادی در فلسفه عرفان اسلامی)

پی بردن به رموز عالم و درک کنه حقایق، همواره از شگفتی های آفرینش بوده که مورد اعجاب انسان ها بوده و هم چنان انسان ها به این مقوله نگاه متفاوتی دارند. مبحث تجربه های عرفانی و درک نادیدنی ها در عالم ماده که آدمی را به عالم معنا و فرا مکان و زمان می برد، مقوله ای جذاب و شیرین است و در عین حال، امری ممکن و شدنی حتی در حالت بیداری است. تجربه عرفانی که در ذیل تجربه دینی تعریف می شود، مقوله ای عام است که سالک با تحمل ریاضات مشروع، چشم کشف و شهود می یابد و می تواند کنه حقایق هستی را درک کند و به سیرت حقایق عالم راه یابد.
در این پژوهش کیفی که با رویکرد اثباتی و تحلیلی به مقوله تجربه های عرفانی پرداخته است، تلاش شد ضمن رسیدن به تعریفی جامع و مانع از تجربه های عرفانی، پیرامون حقیقت این تجربه ها و ویژگی ها و خصایص آن با تاکید بر فلسفه عرفان اسلامی اشاره شود؛ هم چنین تلاش شد با ارائه مصادیق و امثله - اولا- واقعی بودن این تجربه ها بیان شده- ثانیا- عام بودن آن به شرط رعایت شرایط مقتضی آن، اثبات شود؛ در نهایت نیز با ارائه الگویی نهایی به نتیجه اثباتی از حقیقت تجربه های عرفانی [فراتر از واقعیت] رسید.