بررسی و مقایسه تاثیر استنشاق رایحه اسطوخودوس بر میزان تهوع و استفراغ پس از جراحی فتق شکمی (مطالعه کارآزمایی بالینی)

تهوع و استفراغ پس از اعمال جراحی یکی از شایع ترین عوارض جانبی همراه با جراحی است. هدف این مطالعه تعیین تاثیر استنشاق رایحه اسطوخودوس بر تهوع و استفراغ پس از جراحی فتق شکمی بوده است. در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، 110 بیمار جراحی فتق شکمی به طور تصادفی در دو گروه آزمون (55 بیمار) و شاهد (55 بیمار) قرار گرفتند. برای هریک از نمونه ها در گروه آزمون، اکسیژن به میزان 6 لیتر در دقیقه و با ماسک صورت، در ترکیب با اسانس اسطوخودوس به مدت 20 دقیقه تجویز شد و در گروه شاهد ظرف اکسیژن حاوی آب مقطر خالص بود. بلافاصله پس از خروج از ریکاوری، 2، 6 و 24 ساعت پس از مداخله، میزان تهوع و استفراغ هریک از گروه های آزمون و کنترل اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی مطلق و نسبی) و آزمونهای آماری استنباطی (تی مستقل، تی زوجی، آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر، کای دو) و با کمک نرم افزار SPSS نسخه 19 تجزیه و تحلیل شد. میانگین شدت تهوع در تمام مراحل اندازه گیری شده، در گروه کنترل بیشتر از گروه آزمون بود. همچنین در هر دو گروه آزمون و کنترل با افزایش زمان اندازه گیری، شدت تهوع روند کاهشی داشت. تفاوت شدت تهوع بین دو گروه آزمون و کنترل معنادار و در گروه آزمون کمتر از گروه کنترل بود (0/001>P). از نظر فراوانی استفراغ بعد از عمل نیز، بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده شد (0/001>P). استفاده از استنشاق رایحه اسطوخودوس برای کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی فتق شکمی، توصیه می شود.