نظریه ی دفاع آرایه ای و نوآوری اجتماعی شده در مقایسه با شبکه محوری و نوآوری شبکه محور (موردکاوی پدافند هوایی)

امروزه نوآوری به عنصری حیاتی برای موفقیت در عرصه ی نبرد تبدیل شده است. شبکه محوری به طور عام و نبرد شبکه محور به طور خاص، امروزه به عنوان رویکردی غالب در جهت نوآوری معرفی و نظریه پردازی شده است. این مقاله ضمن بررسی مختصر نظریه ی نبرد شبکه محور به صورت عمومی و نتایج و پیامدهای اتخاذ آن در عرصه ی پدافند هوایی به عنوان یک موردکاوی، برخی چالش های اساسی آن را مورد توجه قرار داده است. برای غلبه بر این چالش ها رویکرد معنی گرایی و به طور مشخص نظریه/دکترین دفاع آرایه ای (ندا) را معرفی می کند. موفقیت در نوآوری مداوم به صورت اجتماعی شده و غلبه بر چالش هایی از قبیل آگاهی اشتراکی وضعیت در شرایط متنوع صحنه ی نبرد و نیل به اراده ی مشترک میان عامل های خودمختار، در یک آرایه ی معنی گرا در این مقاله نشان داده شده است. در ادامه، چارچوب تعامل پذیری شناختی براساس مفاهیم ندا معرفی و نشان داده می شود که با استفاده آن می توان به نتایج مورد انتظار از ندا دست یافت. در این چارچوب با آغاز از نیت فرماندهی از ابزارهای شناختی در استنتاج و برقراری روابط معنایی میان نیات استفاده شده است. با چارچوب تعامل پذیری شناختی امکان معماری سکوی آرایه فراهم می شود که روی آن، زبان برنامه ریزی قابلیت اجرا شده و موجب تکوین آرایه براساس نیت فرماندهی در وضعیت می گردد. این امر با توسعه ی یک هستان شناسی نمونه در دامنه ی پدافند هوایی و معرفی راه کار برای توسعه ی موارد مشابه نشان داده شده است.