باورهای خودکارآمدی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی؛ نقش درآمیزی با کار مدرسه و جنس

هدف پژوهش حاضر، شناخت رابطه ی باورهای خودکارآمدی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی از طریق نقش میانجی درآمیزی با کار مدرسه و تفاوت های بین دو جنس در این متغیرها بود. از طریق نمونه برداری تصادفی خوشه ای، 384 دانش آموز دبیرستانی مدارس دولتی شهر پل دختر (198 پسر، 186 دختر) انتخاب شدند. شرکت کنندگان مقیاس های باورهای خودکارآمدی تحصیلی، درآمیزی با کار مدرسه و پرسشنامه ی سرزندگی تحصیلی را تکمیل کردند. ابزارها از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار بودند. تحلیل داده ها نشان داد که باورهای خودکارآمدی تحصیلی با سرزندگی تحصیلی رابطه ی معنادار دارد (19/0, R2= 44/0 = β، 0001/0>P) و از طریق درآمیزی با کار مدرسه نیز قادر به پیش بینی سرزندگی تحصیلی می باشد (43/0 = β، 0001/0>P) و جنس نمی تواند رابطه ی این متغیرها را تعدیل کند (N. S؛ 63/0=Zr). همچنین، نتایج نشان داد که میزان باورهای خودکارآمدی تحصیلی دختران به طور معناداری بالاتر از پسران است. بر این اساس می توان گفت باورهای خودکارآمدی تحصیلی با ارتقای ضریب درآمیزی با کار مدرسه، به افزایش سرزندگی دانش آموزان کمک می کند. نتایج در قالب نظریه ی شناختی-اجتماعی بندورا، الگوی شناختی لازاروس و ویژگی های خاص بافت اجتماعی اثرگذار بردانش آموزان دبیرستانی در ایران مورد بحث قرارگرفتند.