بررسی رابطه ژئومتری پروگزیمال فمور و بروز شکستگی های ناحیه پروگزیمال فمور

اخیرا ژئومتری پروگزیمال فمور به عنوان یک عامل خطر در بروز شکستگی های هیپ مطرح شده است و مطالعات در نقاط مختلف جهان نتایج متفاوتی درخصوص ارتباط شاخص های ژئومتریک پروگزیمال فمور با این شکستگی ها به دنبال داشته است. در این مطالعه این ارتباط در یک جمعیت ایرانیبررسی گردید. در این مطالعه مورد شاهد که در سال1395 در بیمارستان آیت الله کاشانی شهرکرد انجام گرفت، در گروه مورد 81 بیمار مبتلا به شکستگی پروگزیمال فمور ناشی از ترومای با انرژی کم و در گروه شاهد 83 فرد سالم با سن بالای50 سال حضور داشتند. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک، گرافی رخ لگن تهیه و با کمک خط کش ارتوپدی پارامترهای Femoral neck width (FNW) ، Femoral Shaft Diameter (FSD) ، Femoral neck axis length (FNAL) ، Hip Axis Length (HAL) وneck shaft angle (NSA) در دو گروه اندازه گیریشد. میانگین سنی گروه مورد (86/13±81/70 سال) به طور معنی داری بیش تر از گروه شاهد (87/9±35/61 سال) بود (00/0=P) ولی میانگین قدی و وزنی گروه مورد کم تر از گروه شاهد بود (05/0>P). پس از سازگارسازی عامل سن، در بین شاخص های ژئومتریک فقط شاخص FNW در گروه مورد کم تر از گروه شاهد بود (01/0=P) و شاخص هایFNAL، HAL، FSD و NSA بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0<P). در این مطالعه سن بالاتر، جنسیت مونث، قد کوتاه تر و وزن کم تر در بروز شکستگی پروگزیمال فمور نقش داشتند. فاکتورهایFNAL،HAL، FSD وNSA قادر به پیش گوئی شکستگی پروگزیمال فمور در جمعیت مورد مطالعه نبودند ولی کاهش FNW به طور معنی داری ریسک شکستگی های گردن فمور را در بیماران زن و مرد افزایش داد.