ارتباط بین غلظت سرمی RANKL با استئوپورزیس در بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور

پوکی استخوان یکی از مهم ترین عوارض دیررس در بیماران تالاسمیک می باشد. افزایش فعالیت استئوکلاست ها، که غلظت سرمی RANKL (Receptor activator of nuclear factor kappa-Β ligand) را افزایش می دهند، می تواند نقش مهمی در ایجاد استئوپورز در این بیماران داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین غلظت سرمی RANKL با استئو پورزیس در بیماران بتاتالاسمی ماژور بود. 52فرد (زن و مرد) مبتلا به بتا تالاسمی ماژور که پس از تعیین میزان سختی استخوان آن ها با روشDEXA، استئوپورزیس بودن آن ها محرز شد، به عنوان بیمار و 22 فرد تالاسمی مینورکه فاقد پوکی استخوان بودند، به عنوان کنترل انتخاب شدند. 6 میلی لیتر خون وریدی برای انجام آزمایش هماتولوژیک و اندازه گیری غلظت سرمی RANKL گرفته شد. میانگین تراکم استخوان بیماران به ترتیب برای استخوان های فمور 3/0±57/0 و مهره ها11/0±69/0 بود. پارامترهای هماتولوژیک در بیماران کاهش معناداری نسبت به افراد کنترل نشان دادند. میزانRANKL در بیمارانpg/ml4/198 و در افراد کنترلpg/ml35/112 بود که رابطه معنی داری بین کاهش میزان تراکم استخوان وافزایش میزانRANKL سرم بیماران مشاهده شد (02/0P<). فعالیت بیش از حد پروتئینRANKL در بیماران تالاسمیک می تواند منجر به پوکی استخوان می شود و می تواند به عنوان یک بیومارکر برای تشخیص زود هنگام پوکی استخوان مورد توجه قرار گیرد.