برآورد تمایل مردم بومی حاشیه ذخیره گاه زیست کره گنو به منظور حمایت مالی از گونه های پستاندار بزرگ جثه

پژوهش حاضر به منظور برآورد تمایل به پرداخت مردم بومی اطراف ذخیره گاه زیست کره گنو در استان هرمزگان به منظور حمایت مالی از گونه های پستاندار بزرگ جثه در خطر انقراض در این منطقه تحت حفاظت به منظور تعیین ارزش حفاظتی این گونه ها انجام شده است. در این مطالعه، تعداد 150 خانوار بومی در استان هرمزگان که در مجاورت زیستگاه منطقه حفاظت شده و ذخیره گاه زیست‏ کره گنو اقامت داشتند با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و چهره به چهره مصاحبه شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای شامل: مشخصات جمعیت شناسی و سوالات تمایل به پرداخت افراد برای حمایت مالی از گونه های پستاندار درشت جثه در منطقه بوده است. پس از جمع آوری داده ها، نتایج با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 21 و اقتصاد سنجی Eviews نسخه 8، تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که 78 درصد از افراد مورد مطالعه، تمایل به پرداخت مبلغی برای حمایت مالی از گونه های پستاندار درشت جثه در این منطقه را دارند. از سویی دیگر نتایج نشان داد که متوسط تمایل به پرداخت ماهانه و سالانه هر خانوار بومی برای حمایت مالی از گونه های حیات وحش پستاندار درشت جثه، به ترتیب معادل با 53416/97 و 641003/7 ریال است. براساس نتایج مدل رگرسیونی لوجیت برآورد شده، متغیرهای تحصیلات، عضویت در سازمان های زیست محیطی، شناخت گونه و میزان پیشنهاد از عوامل تاثیرگذار بر میزان تمایل به پرداخت افراد بومی برای حمایت از گونه های پستاندار درشت جثه در منطقه حفاظت شده گنو است.