بررسی تاثیر اسیدآمینه لیزین برفاکتورهای رشد و بقاء ماهی قرمز(Carassius auratus)

پژوهشی حاضر به منظور بررسی رشد وبقاء ماهی قرمزCarassius auratus با اضافه نمودن اسیدآمینه لیزین به غذای ماهیان درآزمایشگاه انجام شد. به جهت اهمیت تجاری این گونه دربرخی از ماه های سال، اسیدآمینه لیزین به عنوان مکمل به غذا استفاده شد. دراین بررسی4 تیمار با سه تکرار مورد آزمایش قرارگرفت که تیمارشاهد ازجیره غذایی متداول استفاده شد. تیمار1، 2 و 3 هرکدام علاوه برغذای متداول به ترتیب از 1/5، 2 و 2/5 گرم اسیدآمینه لیزین به ازای 1 کیلوگرم وزن بدن تغذیه شدند که در مجموع از 12 آکواریوم و در هر کدام 5 قطعه بچه ماهی با وزن تقریبی 2/9 گرم استفاده شد. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که طی دوره آزمایش، بین تیمارها از نظرمیزان رشد اختلاف معنی داری وجود داشت (0/05>P) به گونه ای که هر 3 تیمار مقدار قابل توجهی و با میانگین وزنی0/20±4/38 گرم نسبت به تیمار شاهد با میانگین وزنی 0/01 ± 2/96 گرم افزایش وزن داشته اند و تیمار 3 (2/5 گرم) بهترین نتیجه را درمقایسه با سایر تیمارها به دنبال داشت هم چنین نتایج تحلیل های آماری نشان داد که اسیدآمینه لیزین با مقدار 2/5 گرم درکاهش تلفات بچه ماهیان تاثیر داشته است و باعث بالاترین افزایش درصد بقاء، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب بازده پروتئین و کاهش ضریب تبدیل غذایی شده است (0/05>P). درنتیجه می توان بیان داشت که لیزین 2/5 گرم باعث بالاترین میزان رشد و بازماندگی ماهی می شود.