بررسی انگل های کرمی دستگاه گوارش در جوندگان شهرستان سقز،استان کردستان

جوندگان مخازن مهمی برای تعدادی از بیماری های مشترک بین انسان و حیوانات هستند که در انتقال و انتشار بیماری های عفونی نقش مهمی ایفا می کنند. با توجه به نقش جوندگان در انتقال بیماری به انسان و حیوان این مطالعه به منظور بررسی آلودگی به انگل های متازوئن دستگاه گوارش جوندگان در شهرستان سقز، طراحی گردید. در یک مطالعه مقطعی با استفاده از تله های زنده گیر، 138 سر جونده (10 سر الوبیکوس لوتسنس، 30 سر میکروتوس سوشیالیس، 49 سر موس موسکولوس، 10 سر رتوس رتوس، 7 سر مریونس لیبیکوس و 32 سر رتوس نروژیکوس) از شهرستان سقز صید و از نظر آلودگی به کرم های انگلی دستگاه گوارش مورد بررسی قرار گرفتند. 58 درصد از جوندگان آلوده، حداقل به یک گونه کرم انگلی بودند. میزان آلودگی در گونه های مختلف به ترتیب 90 درصد در میکروتوس سوشیالیس، 85/7 درصد در مریونس لیبیکوس،70 درصد در الوبیکوس لوتسنس و رتوس رتوس، 46/9 درصد در رتوس نروژیکوس و 36/7 درصد در موس موسکولوس گزارش گردید. میزان آلودگی در جوندگان ماده (75%) به طور معنی داری بیش تر از نرها (50%) بود (0/005=P). میزان آلودگی گونه های مختلف جوندگان به کرم های انگلی به ترتیب عبارتند از: سیفاسیا اوبولاتا 37/7 درصد، آسپیکولاریس تتراپترا 30 درصد، نیپوسترونژیلوس برازیلینسیس 20/3 درصد، سیفاسیا موریس 10/1 درصد، سیفاسیا مزوکریکتی 9/4 درصد، رودنتولیپس نانا 5/8 درصد، پروتوسپیرورا موریکولا 5/1 درصد، هیمنولیپس دیمینوتا 4/3 درصد، کاتنوتنیا پوسیلا 3/6 درصد و نوزاد تنیا تنیه فورمیس 2/2 درصد. نتایج نشان داد جوندگان مخازن مهم انگل ها در منطقه هستند. به این دلیل کنترل جوندگان با روش های مطمئن بیش از پیش اهمیت دارد. این مطالعه اولین گزارش از وضعیت آلودگی جوندگان منطقه به انگل های کرمی دستگاه گوارش می باشد.