کالبدشناسی ماکروسکوپیک مفصل قلم پایی - بندانگشتی در شترمرغ

در شترمرغ (Struthio camelus) ، تمام نیروی وزن حالت استاده توسط انگشتان اندام حرکتی لگنی تحمل شده به طوری که بیش ترین فشار بر مفصل قلم پایی – بند انگشتی وارد می گردد. در این تحقیق ساختار آناتومیکی این مفصل به طور ماکروسکوپیک مطالعه شد. در این تحقیق 25 قطعه اندام لگنی شترمرغ تهیه شد و پس از فیکس شدن در فرمالین 10% به دقت مورد بررسی و تشریح قرار گرفتند. برای تهیه آرتروگراف، 4 سی سی ماده حاجب هر یک از مفاصل قلم پایی – بند انگشتی مرتبط با انگشت 3 و 4 از سمت میانی به تزریق شد و در حالت گماری DP و LM تصویربرداری پرتونگاری تهیه شد. در بررسی ماکروسکوپیک، فاسیای سطحی دور تا دور مفصل قلم پایی – بند انگشتی و لیگامنت پلانتار را گرفته و با فاسیای تاندون های خم کننده ممزوج می گردد. فاسیای عمقی که شامل دو لایه سطحی و عمقی می باشد به لیگامنت های مفصل قلم پایی – بند انگشتی مرتبط و متصل می باشد. لیگامنت پلانتار باعث حفظ ساختار مفصل قلم پایی – بند انگشتی در سطح کف پایی شده و لیگامنت های متعددی به بالشتک های کف پایی متصل می شوند که سبب حرکت راحت تر انگشتان می گردند. استخوان تارسومتاتارس دوم از 90 روزگی به بعد با استخوان های قلم پای 3 و 4 جوش خورده و به صورت یک زائده باقی می ماند. آرتروگرافی هیچ ارتباط بین مفصل های قلم پایی – بند انگشتی سه و چهار نشان نداد و کاملا مستقل هستند. هم چنین ته کیسه ها کاملا قابل تشخیص می باشند.