بررسی عناصر تجارب نزدیک به مرگ و ضرورت آگاهی از آن ها

تجربه نزدیک به مرگ (Near-death experience یا NDE) پدیده ای با عناصر فرامادی است که با تغییرات عمیق و پایدار در زندگی فردی و اجتماعی بیمار تجربه کننده همراه می باشد. آشنایی کادر درمان با مولفه های این پدیده و واکنش مناسب آن ها به صحبت های بیمار، می تواند مسیر درک و فرایند یکپارچه سازی NDE را برای بیماران تسهیل نماید. به دلیل تاثیرات مهم واکنش کادر پزشکی به تجربه فرد و فقدان پژوهشی در ایران که مولفه های NDE را تشریح نماید، تحقیق حاضر با هدف تبیین عناصر تجارب نزدیک به مرگ بیماران ایرانی صورت گرفت.

این مطالعه از نوع کیفی بود که با رویکرد پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. مشارکت کنندگان، 10 نفر از افراد تجربه کننده مرگ بودند که از طریق نمونه گیری هدفمند وارد پژوهش شدند. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق فردی جمع آوری گردید و هم زمان با استفاده از روش آنالیز هفت مرحله ای Colaizzi مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

پس از تجزیه و تحلیل داده ها، 113 کد استخراج و در قالب 11 کد معنایی دسته بندی شد و سپس 4 درون مایه اصلی مولفه های شناختی، معنوی- مذهبی، هیجانی- عاطفی و فراهنجار و غیر مادی را در تجارب مشارکت کنندگان پدیدار ساخت. نتیجه‎گیری: برخی از بیماران حین ایست قلبی و طی عملیات احیا، تجاربی را پشت سر می گذارند که بیان آن ها در بیشتر موارد واکنش نامناسب اطرافیان به خصوص کادر پزشکی را به دنبال دارد. بنابراین، آگاهی صحیح از تجارب نزدیک به مرگ و آگاهی از مداخله درست و مناسب می تواند منجر به ارایه پاسخ های کمک کننده و یاری بخش به بیماران تجربه کننده شود.