تجویز همزمان اسیدچرب لینولنیک و لینولئیک، لیپوتوکسیسیتی را در سلول های قلبی کاهش داد.

عوارض ناشی از تجمع چربی داخل سلولی در بافت های غیر از بافت چربی بعنوان لیپوتوکسیسیتی شناخته می شود. بیماری های قلبی-عروقی ناشی از لیپوتوکسیسیتی به طور چشمگیری در حال افزایش می باشند. بر اساس گزارشات موجود اسید پالمیتیک سبب القای لیپوتوکسیسیتی در چندین نوع سلول از جمله سلول های عضلانی قلب و هپاتوسیت ها می شود در حالیکه اسید اولئیک می تواند از بروز لیپوتوکسیسیتی در هپاتوسیت جلوگیری کند، چراکه اسیدهای چرب غیر اشباع قادرند لیپوتوکسیسیتی سلولی ناشی از اسیدهای چرب اشباع را تخفیف دهند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر اسید لینولنیک + اسید لینولئیک بر شاخصه های لیپوتوکسیسیتی القایی توسط اسید پالمیتیک در سلول های عضلات قلب رت بالغ می باشد. سلولهای بطنی قلب موش صحرایی بالغ در پلیت های 24 خانه کشت و به صورت تصادفی در گروه های کنترل و درمانی با اسید پالمیتیک (mM5/0) ، اسید لینولنیک (mM5/0) +اسید لینولئیک (mM25/0) و ترکیب اسید لینولنیک+اسید لینولئیک بااسید پالمیتیک (mM5/0+ mM25/0+ mM5/0) تحت درمان قرار گرفتند. ارزیابی میزان تری گلیسیرید سلولی، دی گلیسیرید سلولی، DNA Fragmentation و % زنده مانی در زمانهای 24، 48 ساعت پس از کشت، انجام شد. اضافه کردن اسید لینولنیک+اسید لینولئیک به اسید پالمیتیک باعث کاهش میزان DNA Fragmentation و محتوای دی گلیسیریدسلولی، افزایش میزان تری گلیسیرید سلولی و زنده مانی سلولی در مقایسه با اسید پالمیتیک به تنهایی شد (05/0 > P). ترکیب اسید چرب اسیدلینولنیک+اسید لینولئیک می تواند شاخصه های لیپوتوکسیسیتی حاصل از اسید پالمیتیک را درکشت اولیه عضلات قلبی رت بالغ بهبود ببخشد.