اثربخشی برنامه آموزش مبتنی بر الگوی ارتقای سلامت Pender بر سبک زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

سبک زندگی ناسالم، از عوامل موثر بر کنترل قند خون می باشد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل ارتقا دهنده سلامت Pender بر بهبود سبک زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. این مطالعه از نوع نیمه تجربی (مداخله ای) بود که بر روی 90 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان داراب در سال 1394 صورت گرفت. داده ها با استفاده از پرسش نامه استاندارد سبک زندگی متشکل از 52 سوال در دو بخش اصلی شامل رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و سلامت روانی- اجتماعی، توسط گروه های آزمون و شاهد قبل و سه ماه بعد از مداخله آموزشی جمع آوری گردید و سپس در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. میانگین سنی بیماران گروه های آزمون و شاهد به ترتیب 60/12 ± 09/52 و 40/13 ± 51/51 سال بود. بیشتر شرکت کنندگان دو گروه متاهل، شاغل و دارای سطح تحصیلات دیپلم بودند و تفاوت معنی داری در این زمینه بین دو گروه وجود نداشت (050/0 < P). میانگین نمرات سبک زندگی در دو بخش اصلی شامل رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و سلامت روانی- اجتماعی و زیرمقیاس های آن در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد پس از مداخله آموزشی افزایش یافت که این افزایش معنی دار بود (050/0 > P). نتایج به دست آمده بر اثربخشی آموزش در بهبود سبک زندگی بیماران مبتلا به دیابت تاکید می نماید. بنابراین، طراحی برنامه های آموزشی با استفاده از مدل ارتقای سلامت در مراکز بهداشتی- درمانی به منظور ارتقای سلامت پیشنهاد می گردد.