نقد روان کاوانه شخصیت عمادالدین نسیمی با تکیه بر مکتب روان شناسی تحلیلی یونگ

پژوهش کنونی با روش توصیفی تحلیلی و با مراجعه به کتاب های مختلف روان شناختی و تکیه بر مکتب یونگ، مهم ترین کهن الگوهایی را که عامل رشد شخصیت انسان هستند، از دفترهای شعر ترکی و فارسی عمادالدین نسیمی استخراج نموده و سپس به نقد روان کانه آن ها پرداخته است. "کهن الگوهای رشد" همچون "سایه"، "آنیما" و "خویشتن" در قالب نمادهای گوناگون در شعر این شاعر به کار رفته است. با تحلیل روان شناختی شخصیت نسیمی از طریق این انگاره ها که سرنخ های نفوذ به روان او هستند، می توان پی برد که آن ها برای مدتی در شکل های مختلفی مانند "فرافکنی"، "همانند سازی"، "تورم روانی" و… رفتار این شاعر را تحت تاثیر قرار داده اند اما، او از طریق فرایند "فردیت" توانسته از ارزش های آن ها در مسیر خودسازی و رسیدن به "خود" بهره ببرد.