سنجش زمان مراقبت پرستاری مستقیم و غیرمستقیم در بخش های مراقبت ویژه قلبی و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان شهید بهشتی کاشان، سال 1395

پژوهش حاضر با هدف اندازه گیری زمان مراقبت مستقیم و غیرمستقیم در بخش های مراقبت ویژه قلبی و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان بهشتی کاشان در سال 1395 انجام شد. در مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر به روش مقطعی، فعالیت های 32 پرستار طی ماه های اردیبهشت و خرداد سال 1395 مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها چک لیستی مشتمل بر سه بخش اطلاعات دموگرافیک، سنجش زمان مراقبت مستقیم و غیرمستقیم بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS v. 13 استفاده شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و آنالیز کوواریانس و سطح معنی داری 0/05P<، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در یک شیفت کاری، میانگین زمان مراقبت مستقیم 9/46 ±2/145 دقیقه و میانگین زمان مراقبت غیرمستقیم 1/44±7/143 دقیقه بود. در بخش ICU قلب میزان مراقبت مستقیم بیشتر از زمان مراقبت غیرمستقیم بود (17/19±23/162 دقیقه، در مقابل 41/50±72/157دقیقه). بیشترین مراقبت مستقیم (5/38 درصد) در شیفت های عصر و بیشترین مراقبت غیرمستقیم (44 درصد) در شیفت های صبح انجام می شد. مدت مراقبت مستقیم و غیرمستقیم رابطه معنی داری با جنسیت، سابقه کار، وضعیت استخدامی و وضعیت آموزشی پرستاران نداشت. در بخش های مراقبت ویژه قلبی میزان مراقبت مستقیم بیش از مراقبت غیرمستقیم بود. با وجود شرایط نسبتا مطلوب مراقبت در این بخش ها ،لازم است مدیران پرستاری با اجرای برنامه های آموزشی و بکارگیری تکنولوژی نوین جهت وظایف نوشتاری پرستاران، زمینه را برای مراقبت های بالینی بهینه فراهم سازند.