اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب Glasser به شیوه گروهی بر سلامت عمومی و باورهای وسواسی زنان مطلقه

  طلاق به عنوان یکی از بحران های زندگی می تواند منجر به بروز مشکلات عاطفی و رفتاری گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب Glasser به شیوه گروهی بر سلامت عمومی و باورهای وسواسی زنان مطلقه انجام شد. در این مطالعه شبه تجربی 30 زن مطلقه مشغول به تحصیل در مدارس بزرگسال به صورت غیرتصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل و مداخله قرار گرفتند. در ابتدای مطالعه برای هر دو گروه پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) (اضطراب، کارکرد اجتماعی، نشانه های بدنی و افسردگی) و پرسشنامه افکار وسواسی (OBQ-44) (مسوولیت پذیری، کمال طلبی و اهمیت دادن به افکار) تکمیل گردید. برای گروه مداخله طی 8 جلسه، هفته ای یک جلسه به مدت دو ساعت جلسات آموزشی واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب Glasser برگزار شد و برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. در انتهای مطالعه از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. آموزش گروهی واقعیت درمانی آزمودنی های گروه مداخله سبب کاهش آماری معنی دار در تمامی ابعاد دو متغیر سلامت عمومی و باورهای وسواسی در مقایسه با گروه کنترل گردید (P<0. 05). آموزش گروهی واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب Glasser سلامت عمومی زنان مطلقه را بهبود می بخشد و سبب کاهش باورهای وسواسی آنان می گردد.