گزارش فنی: مکان یابی عرصه های مناسب سامانه پخش سیلاب با استفاده از روش AHP و فناوری GIS، مطالعه موردی: منطقه نعیم آباد، استان فارس

پخش سیلاب یک روش موثر برای افزایش سطح آب های زیرزمینی، برطرف کردن شرایط بحرانی آب های زیرزمینی و مهار سیلاب نعیم آباد فارس به شمار می آید. مهمترین مرحله در انجام موفقیت آمیز تغذیه مصنوعی، انتخاب محل های تغذیه در منطقه مورد پژوهش می باشد. در این پژوهش، از فناوری GIS و روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شده است. عوامل نه گانه زمین، شیب، فاصله از جاده، ارتفاع، ضخامت آبرفت، فاصله از آبراهه، نفوذپذیری سطحی، کاربری اراضی و گسل در این پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. هر لایه با استفاده از روش AHP اولویت بندی شده و لایه های مختلف تلفیق شده اند. برای اولویت بندی عوامل نه گانه از نرم افزار expect choices استفاده شده است. نتایج نشان داد که 3. 6 درصد از منطقه نعیم آباد بر اساس روش AHP و فناوری GIS برای اجرای پخش سیلاب مناسب می باشد. در این پژوهش، عوامل هیدرولوژی با وزن 0. 687 بیشترین تاثیر را در بین معیارهای اصلی برای تعیین پهنه های مستعد پخش سیلاب را دارند و از میان زیرمعیارهای این معیار اصلی، نفوذپذیری سطحی با وزن 0. 558 بیشترین تاثیر را دارند ، همچنین، زیرمعیار کاربری اراضی دارای وزن 0. 701 بوده که بیشترین وزن در بین زیرمعیارها را داشته است و کمترین وزن در بین زیر معیارها به فاصله از جاده با وزن 0. 106 تعلق گرفت که نشان دهنده کمترین تاثیر در مکان یابی مناطق مناسب برای پخش سیلاب می باشد.