بینامتنیت و نوع ادبی (تاثیر پذیری انواع ادبی از یک دیگر)

متون در معنای امروزین (چه متن نوشتاری و چه متن غیر نوشتاری) به گونه ای از متون پیش از خود تاثیر پذیرفته و بر متون پس از خود تاثیر می گذارند، به دیگر سخن متنها با متون پیش و پس از خود در گفتگو هستند؛ بینامتنیت در صدد آن است که چگونگی چنین تاثیرات و تاثرات و شیوه های مختلف و کارکردهای متنوع آن را باز نمایاند. می توان گفت علاوه بر اینکه متون با یکدیگر رابطه بینامتنی دارند، در مقیاسی بزرگتر، انواع ادبی نیز دارای چنین کارکردی هستنند، یا دست کم می توان مدعی شد، روابط بین متنی در برخی انواع ادبی نیز دیده می شود؛ این رابطه زمانی بیشتر برجسته می شود که دو نوع ادبی متفاوت، از چنین مختصه ای برخوردار باشند؛ بر این اساس، در پژوهش حاضر تلاش می شود ضمن تبیین این موضوع، روابط بین متنی {یا نوعی} برخی از انواع ادبی فارسی بررسی شود؛ از این رو بر آنیم ضمن تبیین روابط بین متنی حماسه و ادب غنایی، با تاکید برقالب قصیده در شعر فارسی، نشان دهیم ساختار قصیده فارسی در دستگاه های مختلف، متاثر از ساختار نوع ادبی حماسه است. این تاثیرپذیری، بویژه در دستگاه بلاغی قصیده، مشهود تر است.