بررسی داستان شب ملخ از منظر رئالیسم جادویی

ادبیات داستانی در ایران، طی سه دهه اخیر، تجربه های مختلفی را از سر گذرانده است. از داستان های ساده ای که بدون توجه به فرم، تنها در پی انتقال پیامی به مخاطب بوده اند، تا آثار پیچیده ای که غالبا با در اختیار گرفتن زبان و ساختاری استوار، پیامدهای حاصل از جنگ را به تصویر کشیده اند. در این میان، شب ملخ به دلیل توجه به پیامدهای اجتماعی و روانی ناشی از جنگ، اثری در خور تامل است. جواد مجابی در این داستان، با عبور از واقعیت، ابعادی از جهان خیالی را به تسخیر درمی آورد. این دنیای خیالی در حقیقت برداشتی نمادین از جهان واقعی است. علاوه بر این، ویژگی های دیگری مانند به هم ریختن منطق زمانی، پیرنگ پیچیده، استفاده از عناصر جادویی غیر قابل توجیه و ابهام و رازگونگی، شب ملخ را به آثار رئالیسم جادویی نزدیک نموده است. این پژوهش بر آن است تا ضمن بررسی رمان مذکور از منظر رئالیسم جادویی، میزان تاثیرپذیری آن را از این شیوه مشخص نماید و به این پرسش پاسخ دهد که آیا رئالیسم جادویی می تواند برای آفرینش آثار مرتبط با جنگ، شیوه کارآمد و مناسبی باشد؟