بررسی سازگاری تعدادی از ژنوتیپ های زیتون در شرایط آب و هوایی طارم زنجان

به منظور بررسی سازگاری برخی از ژنوتیپ های بومی زیتون آزمایشی با 8 ژنوتیپ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات زیتون طارم زنجان از سال 1386 لغایت 1390 به اجرا درآمد. درختان زیتون با فاصله 6×6 در فروردین 1386 کشت شدند. صفات مختلف رویشی و زایشی اندازه گیری شد. نتایج مقایسه میانگین صفات رویشی نشان داد که ارتفاع، عرض تاج، سطح مقطع تنه و رشد فصل جاری شاخه درختان زیتون بین ژنوتیپ ها دارای تفاوت معنی دار بودند. تعداد گل آذین در شاخه، تعداد گل در گل آذین، درصد گل کامل و درصد نهایی تشکیل میوه در بین ژنوتیپ ها دارای تفاوت معنی دار بود. ژنوتیپ های T2، T3، T7 و G4 با بیش از 120 گل آذین در شاخه برتر از بقیه بودند. بیشترین تعداد گل در گل آذین در ژنوتیپ های T2، T7 و B3 مشاهده شد. وزن میوه بین ژنوتیپ ها دارای تفاوت معنی دار بود به طوری که وزن میوه از 3/2 تا 8/9 گرم بین ژنوتیپ ها متفاوت بود. ژنوتیپ G4 درشترین میوه را داشت. بیشترین وزن گوشت به ژنوتیپ G4 تعلق داشت. عملکرد میوه در درخت بین ژنوتیپ ها دارای تفاوت معنی دار بود به طوری که ژنوتیپ T2 بیشترین عملکرد و ژنوتیپ B1 کمترین عملکرد را داشت. درصد روغن در ماده خشک بین ژنوتیپ ها متفاوت بود و ژنوتیپ G4 بیش از 50 درصد روغن در ماده خشک داشت. به طورکلی ژنوتیپ های T2 وT7 بر اساس میزان عملکرد بالا و درصد روغن حدود 44 درصد و ژنوتیپ G4با توجه به درشتی میوه (بیش از 9 گرم) ، عملکرد نسبتا خوب (حدود یک تن) و میزان روغن بالا (بیش از 52 درصد در ماده خشک) ، به عنوان ژنوتیپ های امید بخش معرفی می شوند.