بررسی سمیت پروتئین نوترکیب آنتی ژن حفاظتی باسیلوس آنتراسیس به شکل آزاد و کپسوله شده توسط کوپلیمرهای دوبلوکه PLA-PEG و PCL-PEG بر روی رده سلولی Vero

باسیلوس آنتراسیس عامل بیماری مهلک سیاه زخم است. استفاده از واکسن یکی از راه-های موثر مقابله با سیاه زخم می باشد. واکسن های ساخته شده مورد پذیرش باید زیست سازگار و بدون سمیت باشند. هدف این پژوهش بررسی اثر سمیت سلولی پروتئین نوترکیب آنتی ژن حفاظتی باسیلوس آنتراسیس به شکل آزاد و کپسوله شده توسط کوپلیمرهای دوبلوکه PLA-PEG و PCL-PEG بر روی رده سلولی اپی تلیال کلیه میمون سبز آفریقایی (Vero) به منظور به دست آوردن میزان تاثیر مخرب این کاندید واکسن می باشد. در این مطالعه تجربی پروتئین نوترکیب آنتی ژن حفاظتی باسیلوس آنتراسیس (PA63) در باکتری اکولای بیان و توسط کروماتوگرافی تمایلی ستون نیکل تخلیص شد. در ادامه PA63 توسط کوپلیمرهای دوبلوکه PLA-PEG و PCL-PEG با استفاده از روش تبخیر حلال کپسوله شد. در نهایت آزمون سمیت سلولی PA63 و نانوذرات به دست آمده با استفاده از آزمون استاندارد MTT بر روی رده سلولی Vero انجام گردید. نتایج حاصل از آزمون MTT عدم سمیت کاندید واکسن مورد نظر را نشان داد. همچنین میزان مرگ و میر سلول های مورد آزمون در مقابل آنتی ژن کپسوله شده در نانوذرات کمتر از آنتی ژن آزاد بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده می توان از فرمولاسیون نانو واکسن تهیه شده برای کاهش اثر سمیت سلولی آنتی ژن تهیه شده در محیط زنده استفاده کرد و در نهایت به واکسن اثرگذار و زیست سازگار مهندسی شده نوترکیب دست یافت.