بررسی تاثیر 6 هفته تمرین هوازی تداومی بر سطوح مقاومت به انسولین، نیتریک اکساید و برخی از پروفایل های لیپیدی موش های نر دیابتی ویستار

  دیابت یکی از بیماری های مهم متابولیکی بوده که از پیامدهای آن، اختلال در عملکرد اندوتلیال است و فعالیت ورزشی مناسب به عنوان راه کاری غیر دارویی توصیه می شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین هوازی تداومی بر سطح سرمی نیتریک اکساید، مقاومت به انسولین و برخی از پروفایل های لیپیدی در موش های صحرایی نر دیابتی می باشد. 60 سر موش صحرایی نر ویستار به صورت تصادفی به 6 گروه 10 تایی کنترل-سالم، شم، هوازی، هوازی + سالین، دیابت و دیابت + تمرین هوازی تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون صفاقی نیکوتین آمید - استرپتوزوتوسین القا شد. آزمودنی ها به مدت 6 هفته و هر هفته 5 جلسه در هفته به تمرین رو نوارگردان پرداختند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، کشته و سپس سطوح گلوکز، انسولین، نیتریک اکساید، LDL، HDL، TG و کلسترول اندازه گیری شد. از آزمون واریانس یک طرفه برای تحلیل داده ها استفاده شد (p<0. 05). القای دیابت موجب افزایش میزان گلوکز و مقاومت به انسولین و کاهش انسولین و نیتریک اکساید شد. پس از 6 هفته تمرین هوازی میزان گلوکز و مقاومت به انسولین کاهش و میزان نیتریک اکساید نسبت به گروه دیابت افزایش یافت. اما تاثیری بر سطح انسولین نداشت. همچنین 6 هفته تمرین هوازی تاثیر معناداری بر میزان فاکتورهای لیپیدی در گروه های مختلف نداشت (p<0. 05). به نظر می رسد که تمرین هوازی می تواند با تاثیر بر عملکرد عروق اثر محافظتی در برابر بیماری های عروقی در بیماران دیابتی ایجاد کند.