بررسی تاثیر میدازولام و دکسمدتومیدین وریدی قبل از عمل بر پیش گیری از اختلالات شناختی بعد از اعمال جراحی کاتاراکت در سالمندان تحت بیهوشی عمومی و مقایسه ی آن با گروه شاهد

  مطالعه ی حاضر با هدف تعیین تاثیر میدازولام و دکسمدتومیدین وریدی قبل از عمل بر پیش گیری از اختلالات شناختی بعد از اعمال جراحی کاتاراکت در سالمندان تحت بیهوشی عمومی و مقایسه ی آن با گروه شاهد انجام گرفت. در یک کارآزمایی بالینی، 150 بیمار تحت عمل جراحی Phacoemulsification به سه گروه 50 نفره تقسیم شدند و بیماران در هر گروه به ترتیب
1/0 میلی گرم/کیلوگرم میدازولام، 1 میکروگرم/کیلوگرم دکسمدتومیدین و در گروه شاهد، با حجم مشابه نرمال سالین در زمان قبل از عمل دریافت نمودند. نمره ی اختلالات شناختی آن ها با استفاده از معیار Mini mental status examination (MMSE) در زمان های قبل و بعد از عمل، در سه گروه تعیین و مقایسه شد. فراوانی اختلال شناختی بیماران در قبل از عمل در سه گروه دریافت کننده ی میدازولام، دکسمدتومیدین و دارونما (شاهد) به ترتیب 6 ، 10 و 4 درصد بود (47/0 = P). در 24 ساعت بعد از عمل، در سه گروه پیش گفته به ترتیب 14، 12 و 10 درصد دچار اختلال شناختی بودند (83/0 = P). یک هفته بعد از عمل نیز در سه گروه میدازولام، دکسمدتومیدین و شاهد، به ترتیب 8، 12 و 6 درصد دچار اختلال شناختی بودند (56/0 = P). استفاده از میدازولام و دکسمدتومیدین در کاهش بروز اختلال شناختی اختلاف معنی داری نداشت و احتمال می رود بتوان از هر دو دارو در صورتی که ممنوعیت مصرف نداشته باشد، استفاده نمود.