بررسی میزان اتساع پذیری آئورت توراسیک و ارتباط آن با پلاکهای آترواسکلروتیک آئورت و عروق کورونری: مطالعه ای چند مرکزی با استفاده از دستگاه های توموگرافی کامپیوتری 64 مقطعی و 256 مقطعی

پلاکهای آترواسکلروتیک آئورت عوامل خطرساز مشابهی با آترواسکلروز شریانهای کورونری دارند و علیرغم اینکه همبستگی آترواسکلروز و قابلیت اتساع آئورت با بیماری کورونری دیده شده، مطالعات در مورد همبستگی آترواسکلروز آئورت با میزان اتساع پذیری آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین اتساع پذیری آئورت توراسیک و وجود، مقدار و ترکیب پلاکهای آنورت توراسیک (TAP) و کورونری است. توموگرافی کامپیوتری چند مقطعی (MSCT) قلب همزمان با تهیه الکتروکاردیوگرام در 150 نفر (75 نفر دارای TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13. 5±59. 0 سال؛ 54. 7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعی و یک دستگاه MSCT نوع 256 مقطعی بعمل آمد. شاخص اتساع پذیری آئورت (ADI) در محل های از پیش تعیین شده ای از آئورت توراسیک شامل آئورت صعودی (A-ADI) ، قسمت پروگزیمال آئورت نزولی (PD-ADI) و قسمت دیستال آئورت نزولی (DD-ADI) و بطور موضعی در محل پلاک آئورتی (L-ADI) ، اندازه گیری شد. متوسط مقادیر ADI در محل های از پیش تعیین شده (T-ADI) نیز محاسبه شد. از آزمونهای همبستگی Pearson و Spearman و رگرسیون لجستیک چندمتغیری برای تعیین میزان همبستگی مقادیر فوق استفاده شد. تمامی مقادیر ADI در بیماران دارای پلاک کلسیفیه آئورتی بطور معنی داری نسبت به بیماران دارای پلاک غیرکلسیفیه و یا افراد فاقد پلاک، کمتر بودند (p<0. 0001). همه مقادیر ADI بجز L-ADI در بیماران دارای پلاک کورونری بطور معنی داری کمتر از افراد فاقد پلاک کورونری بودند (p<0. 0001). در تجزیه و تحلیل چند متغیری که برای سن، جنسیت، دیابت، هیپرکلسترولمی، فشارخون بالا و مصرف سیگار تنظیم شده بود، وجود TAP و بویژه TAP کلسیفیه بطورت مستقل با ADI همبستگی داشت. وجود پلاکهای کورونری و پلاکهای کلسیفیه آئورتی با کاهش اتساع پذیری آئورت توراسیک همراه است. وجود پلاک آئورتی، پیش بینی کننده مستقلی از وجود سختی جداری آئورت می باشد. پلاکهای آترواسکلروتیک آئورت عوامل خطرساز مشابهی با آترواسکلروز شریانهای کورونری دارند و علیرغم اینکه همبستگی آترواسکلروز و قابلیت اتساع آئورت با بیماری کورونری دیده شده، مطالعات در مورد همبستگی آترواسکلروز آئورت با میزان اتساع پذیری آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین اتساع پذیری آئورت توراسیک و وجود، مقدار و ترکیب پلاکهای آنورت توراسیک (TAP) و کورونری است. توموگرافی کامپیوتری چند مقطعی (MSCT) قلب همزمان با تهیه الکتروکاردیوگرام در 150 نفر (75 نفر دارای TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13. 5±59. 0 سال؛ 54. 7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعی و یک دستگاه MSCT نوع 256 مقطعی بعمل آمد. شاخص اتساع پذیری آئورت (ADI) در محل های از پیش تعیین شده ای از آئورت توراسیک شامل آئورت صعودی (A-ADI) ، قسمت پروگزیمال آئورت نزولی (PD-ADI) و قسمت دیستال آئورت نزولی (DD-ADI) و بطور موضعی در محل پلاک آئورتی (L-ADI) ، اندازه گیری شد. متوسط مقادیر ADI در محل های از پیش تعیین شده (T-ADI) نیز محاسبه شد. از آزمونهای همبستگی Pearson و Spearman و رگرسیون لجستیک چندمتغیری برای تعیین میزان همبستگی مقادیر فوق استفاده شد. تمامی مقادیر ADI در بیماران دارای پلاک کلسیفیه آئورتی بطور معنی داری نسبت به بیماران دارای پلاک غیرکلسیفیه و یا افراد فاقد پلاک، کمتر بودند (p<0. 0001). همه مقادیر ADI بجز L-ADI در بیماران دارای پلاک کورونری بطور معنی داری کمتر از افراد فاقد پلاک کورونری بودند (p<0. 0001). در تجزیه و تحلیل چند متغیری که برای سن، جنسیت، دیابت، هیپرکلسترولمی، فشارخون بالا و مصرف سیگار تنظیم شده بود، وجود TAP و بویژه TAP کلسیفیه بطورت مستقل با ADI همبستگی داشت. وجود پلاکهای کورونری و پلاکهای کلسیفیه آئورتی با کاهش اتساع پذیری آئورت توراسیک همراه است. وجود پلاک آئورتی، پیش بینی کننده مستقلی از وجود سختی جداری آئورت می باشد. پلاکهای آترواسکلروتیک آئورت عوامل خطرساز مشابهی با آترواسکلروز شریانهای کورونری دارند و علیرغم اینکه همبستگی آترواسکلروز و قابلیت اتساع آئورت با بیماری کورونری دیده شده، مطالعات در مورد همبستگی آترواسکلروز آئورت با میزان اتساع پذیری آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین اتساع پذیری آئورت توراسیک و وجود، مقدار و ترکیب پلاکهای آنورت توراسیک (TAP) و کورونری است. توموگرافی کامپیوتری چند مقطعی (MSCT) قلب همزمان با تهیه الکتروکاردیوگرام در 150 نفر (75 نفر دارای TAP و 75 نفر فاقد TAP؛ سن متوسط: 13. 5±59. 0 سال؛ 54. 7% مونث) با استفاده از دو دستگاه MSCT نوع 64 مقطعی و یک دستگاه MSCT نوع 256 مقطعی بعمل آمد. شاخص اتساع پذیری آئورت (ADI) در محل های از پیش تعیین شده ای از آئورت توراسیک شامل آئورت صعودی (A-ADI) ، قسمت پروگزیمال آئورت نزولی (PD-ADI) و قسمت دیستال آئورت نزولی (DD-ADI) و بطور موضعی در محل پلاک آئورتی (L-ADI) ، اندازه گیری شد. متوسط مقادیر ADI در محل های از پیش تعیین شده (T-ADI) نیز محاسبه شد. از آزمونهای همبستگی Pearson و Spearman و رگرسیون لجستیک چندمتغیری برای تعیین میزان همبستگی مقادیر فوق استفاده شد. تمامی مقادیر ADI در بیماران دارای پلاک کلسیفیه آئورتی بطور معنی داری نسبت به بیماران دارای پلاک غیرکلسیفیه و یا افراد فاقد پلاک، کمتر بودند (p<0. 0001). همه مقادیر ADI بجز L-ADI در بیماران دارای پلاک کورونری بطور معنی داری کمتر از افراد فاقد پلاک کورونری بودند (p<0. 0001). در تجزیه و تحلیل چند متغیری که برای سن، جنسیت، دیابت، هیپرکلسترولمی، فشارخون بالا و مصرف سیگار تنظیم شده بود، وجود TAP و بویژه TAP کلسیفیه بطورت مستقل با ADI همبستگی داشت. وجود پلاکهای کورونری و پلاکهای کلسیفیه آئورتی با کاهش اتساع پذیری آئورت توراسیک همراه است. وجود پلاک آئورتی، پیش بینی کننده مستقلی از وجود سختی جداری آئورت می باشد.