مروری بر کاربرد سیالات فوق بحرانی در تولید الیاف پلیمری رسانا

نویسنده:
پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (ترویجی)
چکیده:
پلیمرهای رسانا از قبیل پلی پیرول، پلی آنیلین و پلی تیوفن دارای کاربردهای متعددی در زمینه های مختلف از جمله سنسورهای شیمیایی، مبدل ها، پوشش های آنتی استاتیک، محافظ های مغناطیسی، الیاف رسانا و منسوجات هوشمندهستند. سیالات فوق بحرانی به سرعت به حلالی پایدار و منحصر به فرد در فرآیندهای شیمیایی مختلف تبدیل شده اند. میزان حلالیت بسیاری از پلیمرها در دی اکسیدکربن فوق بحرانی کم بوده و این خود یکی از محدودیت های استفاده از دی اکسیدکربن فوق بحرانی در سنتز پلیمرهااست. هیچ یک از پلیمرهای رسانا، قابل حل در دی اکسید کربن فوق بحرانی نیستند اما رسوب دادن آن ها در حین فرآیند پلیمریزاسیون، می تواند در دی اکسید کربن فوق بحرانی اتفاق افتد. با توجه به میزان فلوئوردوستی دی اکسید کربن فوق بحرانی و برهم کنش قوی آن با گروه های کربونیل، افزودن گروه های کربونیل و یا گروه های فلوئوروآلکیل به پلیمرهای رسانا، دو روش مهم در تولید پلیمرهای رسانایی است که از حلالیت بالایی در دی اکسید کربن در دما و فشار معمولی برخوردار هستند. مخلوط کردن پلیمرهای رسانا با پلیمرهای دیگر و تولید انواع کامپوزیت های رسانا روش دیگری در تولید الیاف رسانا است. با توجه به غیر سمی بودن و سازگار با محیط زیست بودن دی اکسیدکربن فوق بحرانی، می توان از آن به عنوان یک حلال سبز در فرآیندهای جذب و واجذب کامپوزیت ها و در تولید الیاف رسانا استفاده نمود.
زبان:
فارسی
صفحات:
25 تا 35
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1930166 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با ثبت ایمیلتان و پرداخت حق اشتراک سالانه به مبلغ 1,490,000ريال، بلافاصله متن این مقاله را دریافت کنید.اعتبار دانلود 70 مقاله نیز در حساب کاربری شما لحاظ خواهد شد.

پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.

اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام

اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!