اثربخشی معنی درمانی به شیوه گروهی بر احساس تنهایی و سرسختی روانشناختی دانشجویان دختر دارای نشانگان ضربه عشق

ورود به دانشگاه همواره با تغییرات عمده ای در روابط اجتماعی، انتظارات و نقش های افراد همراه می باشد، که دانشجویان را مستعد به اختلالات روانی و مشکلات مختلف می سازد که یکی از عمده ترین آنها، ضربه های عاطفی است. معنی درمانی یکی از روش های درمان مشکلات مختلف ارتباطی و عاطفی است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی معنی درمانی به شیوه گروهی بر احساس تنهایی و سرسختی روانشناختی دانشجویان دختر دارای نشانگان ضربه عشق انجام شد.

این پژوهش نیمه تجربی و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه پژوهش دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال تحصیلی 13961395 بودند که از طریق نمونه گیری دردسترس تعداد 30 نفر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. هر دو گروه قبل از اجرای آموزش، پرسشنامه احساس تنهایی و سرسختی روانشناختی را تکمیل کردند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت مداخله معنی درمانی به شیوه گروهی قرار گرفت، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه (مانکوا) تجزیه و تحلیل شدند.

تحلیل کوواریانس چندمتغیره برای احساس تنهایی (76/9=F) و سرسختی روانشناختی (8/21=F) نشان داد بین دختران گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0=p). با توجه به نمرات پس آزمون گروه های آزمایش و کنترل در این دو متغیر مشخص گردید، معنی درمانی موجب کاهش احساس تنهایی و افزایش سرسختی روانشناختی در دختران گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون شده است.

نتایج نشان داد که شرکت در جلسه های معنی درمانی گروهی می تواند در کاهش احساس تنهایی و افزایش سرسختی روانشناختی دختران دچار نشانگان ضربه عشق تاثیرگذار باشد، بنابر این می توان با ارتقاء سطح معنی داری زندگی و معناجویی افراد، ضمن افزایش توان مقابله افراد در برابر فشارهای روانی، احساس تنهایی آنان را کاهش داد.