اثر تجویز خوراکی عصاره آبی بذر زیره سیاه (Bunium persicum L) برتخلیه شیردان در بره های نوزاد

کاهش حرکات شیردان نقش مهمی در بیماری زایی برخی اختلالات شیردانی همچون نفخ شیردان ایفاء می کند که درمان آن با داروهای سنتتیک عوارضی مانند اسهال و مقاومت آنتی بیوتیکی دارد و تجویز داروهای گیاهی راهکار مناسبی برای کاهش این عوارض جانبی است. هدف این پژوهش بررسی اثر عصاره آبی بذر زیره سیاه بر تخلیه شیردان بره می باشد. این مطالعه بر روی 12 بره ماده پنج روزه نژاد سنگسری انجام گرفت (میانگین وزن 4 کیلوگرم). بره ها به ترتیب تحت پنج درمان خوراکی شامل سالین (30میلی لیتر) ، اریترومایسین (100میلی گرم برکیلوگرم) ، زیره 4/0گرم برکیلوگرم، زیره 6/0گرم برکیلوگرم، زیره 8/0گرم برکیلوگرم قرار گرفتند. از تست جذب استامینوفن برای ارزیابی سرعت تخلیه شیردان استفاده گردید. پس از ترسیم مدل رابطه ی غلظت استامینوفن پلاسما با زمان به روش رگرسیون مشخص گردید که درمان با اریترومایسین وغلظت های مختلف عصاره آبی بذر زیره سیاه نسبت به درمان کنترل منفی سبب افزایش معنادار سرعت تخلیه شیردان گردید (05/0>P). اثر تحریکی اریترومایسین در تخلیه شیردان به صورت معناداری از عصاره آبی بذر زیره سیاه بیشتر بود (05/0>P). هیچ گونه عارضه جانبی بالینی به دنبال تجویز اریترومایسین و زیره سیاه در بره ها مشاهده نشد. این پژوهش نشان داد که عصاره ی آبی بذر زیره سیاه دارای اثر تحریکی بر تخلیه شیردان بره است اما به مطالعات بیشتری درزمینه ی اثر اجزاء این بذر بر تخلیه شیردان نیاز است.