تاثیر سیستم های مغزی-رفتاری بر میزان خشنودی بدنی بر اساس نقش میانجی گری باورهای وسواسی

اهداف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات سیستم های فعال ساز و بازداری رفتاری بر خشنودی بدنی بر اساس نقش میانجی گری باورهای وسواسی در دانشجویان بود. برای این منظور تعداد 358 نفر از دانشجویان به صورت نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند و پرسش نامه سیستم های مغزی-رفتاری، خشنودی بدنی و باورهای وسواسی به منظور پاسخ دهی بین شرکت کنندگان پژوهش توزیع شد تا پاسخ دهند. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش، داده های گردآوری شده با استفاده از شاخص های توصیفی، همبستگی، تحلیل مسیر و آزمون تی مستقل و نرم افزار SPSS-22 و Lisrel مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت معناداری بین سیستم فعال ساز رفتاری با اغلب مولفه های باورهای وسواسی و خشنودی بدنی وجود دارد. همچنین همبستگی منفی بین سیستم بازداری رفتاری و اغلب مولفه های باورهای وسواسی و خشنودی بدنی وجود دارد. برخی مولفه های باورهای وسواسی با خشنودی بدنی همبستگی مثبت به دست داد. همچنین مدل تحلیل مسیر نشان دهنده نقش میانجی گری برخی مولفه های باورهای وسواسی در ارتباط بین سیستم های مغزی-رفتاری با خشنودی بدنی بود. همچنین بررسی نقش تفاوت های جنسیتی نشان داد که در غالب متغیرهای پژوهش زنان نمرات بالاتری داشتند. به نظر می رسد که باورهای وسواسی در مقایسه با حساسیت به تقویت نقش مهمی در آسیب پذیری روان شناختی دارد.