اثرات تنش های دمایی روی برخی فاکتورهای خونی، شاخص های استرس و هیستوپاتولوژیک آبشش قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

ماهی قزل آلای رنگی ن کمان (Oncorhynchus mykiss) از اهمیت و ارزش زیادی از نظر کیفیت گوشت، تکثیر و پرورش آسان و هم چنین صید ورزشی برخوردار بوده و مهم ترین گونه از ماهیان آزاد پرورشی آب شیرین است. این تحقیق به منظور تعیین اثر تنش های دمایی روی بعضی فاکتورهای خونی و بافت آبشش قزل آلای رنگین کمان روی 300 عدد ماهی انجام شد. برای این منظور ماهیان با وزن 30 گرم به طور تصادفی انتخاب شده و در 5 تیمار (هر تیمار دارای سه تکرار) شامل تیمار 1 (شاهد): دمای 14 درجه سانتی گراد، تیمار 2: دمای 28 درجه سانتی گراد، تیمار 3: دمای 25 درجه سانتی گراد، تیمار 4: دمای 20 درجه سانتی گراد و تیمار 5: دمای 5 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بالاترین تعداد RBC در تیمار 1 (شاهد) ، بالاترین تعداد WBC در تیمار 5، بالاترین تعداد هموگلوبین و هماتوکریت در تیمار 1 (شاهد) و کم ترین میزان گلوکز و کورتیزول در تیمار 1 (شاهد) وجود داشت (0/05>P). در سایر فاکتورهای خونی (MCV، MCH، MCHC، نوتروفیل، لنفوسیت، مونوسیت و ائوزینوفیل) اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0/05<P). هم چنین علائمی مانند مرگ و میر، خونریزی شدید، تخریب سلول های کلراید، هایپرتروفی یا ادم سلول های اپیتلیوم، تحلیل دستگاه پیلار، تحلیل سلول های اپیتلیال، نکروز سلولی و آنوریسم یا تلانژیکتازی مشاهده گردید. در یک نتیجه گیری کلی می توان گفت که دمای 14 درجه سانتی گراد برای قزل آلای رنگین کمان مناسب تر می باشد. چرا که بالاترین تعداد گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت و کم ترین میزان کورتیزول و گلوکز در گروه شاهد مشاهده شد.