اثر نسبت های روی و مس در جیره بر عملکرد بلدرچین تحت تنش گرمایی

این آزمایش جهت بررسی اثر نسبت های مختلف مس و روی در جیره بر عملکرد بلدرچین تحت تنش گرمایی انجام گرفت. بدین منظور تعداد 144 قطعه جوجه 10 روزه از نژاد ژاپنی به مدت 47 روز پرورش داده شدند. این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی و شامل 6 تیمار و 4 تکرار که هر کدام 6 جوجه را شامل می شد. تیمارهای این تحقیق شامل گروه های شاهد نرمال وتحت تنش (مس1/5 به 88روی) ، مس کم تر از شاهد (0/75 و 88) ، مس بیش تر از شاهد (3 و 88) ، روی کم تر از شاهد (1/5 و 44) ، روی بیش تر از شاهد (1/5 و 176) بودند. نتایج نشان داده که گروه های شاهد تحت تنش و روی کم تر از شاهد دارای بیش ترین افزایش وزن نسبت به گروه شاهد نرمال بوده است و البته از میان این دو گروه، شاهد تحت تنش دارای اثر بهتر یا همان افزایش وزن بالاتر بوده است (0/01>p). کم ترین مصرف خوراک مربوط به گروه مس بیش تر از شاهد نسبت به گروه شاهد نرمال بوده است (0/05>p). بهترین راندمان مصرف خوراک مربوط به گروه مس بیش تر از شاهد نسبت به گروه شاهد نرمال می باشد (0/01>p). از میان صفات بازده لاشه تنها صفت قلب دارای اختلاف معنی دار (0/05>p) بوده است وگروه روی بیش تر از شاهد دارای کم ترین وزن قلب نسبت به گروه شاهد نرمال می باشد. در کل نتیجه می توان نتیجه گرفت که گروه مس بیش تر از شاهد دارای اثرات بهتر بوده و به عنوان بهترین تیمار شناخته شد.