مقایسه اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی انگیزش و مهارت های ارتباطی بر استرس تحصیلی دانش آموزان استعدادهای درخشان تبریز

  شواهد نشان می دهد که بخش عمده ای از ناکامی های فراگیران، ریشه در استرس دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی انگیزش و مهارت های ارتباطی بر استرس تحصیلی دانش آموزان دختر استعدادهای درخشان شهر تبریز بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. آزمودنی های پژوهش شامل 90 نفر از دانش آموزان پایه سوم دبیرستان های دخترانه استعدادهای درخشان ناحیه 4 و1 تبریز در سال تحصیلی 95-96 بودند که به روش تصادفی خوشه ایانتخاب شدند و به طور تصادفی در هر یک از گروه های دوگانه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه اول یک دوره آموزش راهبردهای خودتنظیمی انگیزش را در 10 جلسه دریافت کرد و گروه دوم 10 جلسه آموزش مهارت های ارتباطی را طی کرد و گروه سوم )کنترل) نیز همزمان به برنامه های عادی کلاسی خود ادامه داد. ابزار استفاده شده شامل پرسش نامه استرس تحصیلی کوهن و فرازر بود. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس تک متغیره نشان داد که راهبردهای خودتنظیمی انگیزش و مهارت های ارتباطی بر استرس تحصیلی اثر متفاوت داشته و روش مهارت های ارتباطی در کاهش استرس تحصیلی اثربخش تر است. اثربخشی مهارت های ارتباطی برای کاهش استرس نسبت به روش راهبردهای خودتنظیمی انگیزش، در کنترل منابع استرس تحصیلی امری بدیهی به شمار می آید؛ بنابراین می توان با انجام فنون مهارت های ارتباطی، عملا از تاثیرات منفی عوامل استرس زا کاست.