بررسی مقدماتی ساختار ژنتیکی جمعیت میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) در آب های شمال خلیج فارس به روش توالی یابی ژن 16S rRNA

با توجه به اهمیت میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) در چرخه صیادی خلیج فارس، بررسی مقدماتی ساختار ژنتیکی جمعیت این گونه با توالی یابی ژن میتوکندریایی 16S rRNA انجام شد. تعداد 18 قطعه میگو از سه منطقه بندرعباس، بوشهر و خوزستان جمع آوری و پس از استخراج DNA با روش فنل-کلروفرم، بهینه سازی واکنش PCR جهت تکثیر ژن 16S rRNA انجام شد. بیش ترین مقدار فاصله ژنتیکی، بین جمعیت بندرعباس و خوزستان (0/750) و کم ترین مقدار فاصله ژنتیکی بین مناطق بوشهر و خوزستان (0/105-) به دست آمد. در سطح احتمال 0/05 تفاوت جمعیت میگوی سرتیز منطقه بندرعباس با دو منطقه بوشهر و خوزستان معنی دار بود ولی این تفاوت جمعیتی بین بوشهر و خوزستان با یکدیگر معنی دار نبود که توسط آزمون تفاوت جمعیت در داخل جمعیت ها نیز مورد تایید قرار گرفت. میانگین آزمون های بی طرفی تاجیما و شاخص Fu's FS برای 18 توالی بین مناطق به ترتیب 0/823- و 1/181 محاسبه شد که هیچ کدام از دو شاخص از لحاظ آماری معنی دار نبودند (0/05<p). درخت های رسم شده جدایی جمعیتی منطقه بندرعباس را از دو منطقه دیگر نشان دادند که این فرضیه نیازمند آزمون های تکمیلی با تعداد نمونه بیش تر و آنالیز سایر ژن های میتوکندریایی و ژنومی می باشد.