مقایسه مشارکت کودکان فلج مغزی 4 تا 6 ساله در حیطه های آکوپیشن بر اساس سطح توانایی عملکرد حرکتی درشت

  هدف از مطالعه حاضر مقایسه مشارکت کودکان فلج مغزی 4 تا 6 ساله در حیطه های آکوپیشن (مراقبت از خود، مشارکت در منزل، بازی، اوقات فراغت، مشارکت اجتماعی و محیط های آموزشی) بر اساس سطح توانایی عملکرد حرکتی درشت (سطوح 1 و 2) است. در پژوهش حاضر، نوع بررسی مقطعی و مقایسه ای بود. روش انتخاب نمونه ها به روش غیراحتمالی آسان در دسترس بود. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت (GMFCS) و نسخه فارسی پرسش نامه مشارکت کودکان (Children Participation Questionnaire-Persian; CPQ-P) بود. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. برای سنجش تفاوت بین گروه ها از آزمون آماری t مستقل استفاده شد و سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها نشان داد که میانگین سنی کودکان در پژوهش حاضر 5 سال (حداقل 4 ساله و حداکثر 6 ساله) بود. 39 نفر پسر (78%) و 11 نفر دختر (22%) در این مطالعه شرکت کرده بودند. تفاوت بین میانگین میزان مشارکت کودکان فلج مغزی در حیطه های آکوپیشن (شامل مراقبت از خود، مشارکت در منزل، بازی، مشارکت اجتماعی و محیط های آموزشی) و سطوح عملکرد حرکتی درشت (سطوح 1 و 2) معنا دار بود. از طرفی دیگر، تفاوت بین میانگین میزان مشارکت کودکان فلج مغزی در حیطه اوقات فراغت و سطوح عملکرد حرکتی درشت معنادار نبود (05/0P>). نتایج بین میزان مشارکت و سطح عملکرد حرکتی درشت در ابعاد تنوع و شدت تفاوت معناداری را نشان نداد (05/0P>) ، ولی در سایر ابعاد مشارکت (میزان کمک ،لذت و رضایت والدین) معنادار بود (05/0P<). به نظر می رسد نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد میزان مشارکت کودکان فلج مغزی در حیطه های آکوپیشن بر اساس سطح توانایی عملکرد حرکتی درشت بسیار جزیی و اثربخشی قابل ملاحظه ای مشاهده نشد؛ بنابراین در ارزیابی و درمان کودکان فلج مغزی باید این نکته در نظر گرفته شود که فقط با تاکید بر بهبودی و ارتقاء عملکرد حرکتی نمی توان مشارکت کودکان در آکوپیشن ها که هدف نهایی توانبخشی می باشد را تغییر داد.