مقایسه نمرات آزمون های عملکردی اندام تحتانی در نوجوانان فعال با کف پای صاف منعطف و طبیعی

  ناهنجاری ها و عدم توازن عضلانی در اندام تحتانی می تواند منجر به ضعف در اجرای فعالیت های ورزشی و به دنبال آن آسیب دیدگی شود. هدف از تحقیق حاضر مقایسه نمرات آزمون های عملکردی اندام تحتانی در نوجوانان فعال با کف پای صاف و طبیعی بود. در مطالعه حاضر تعداد 60 دانش آموز فعال 16-18 ساله در دو گروه (هر گروه 30 نفر) کف پای صاف و طبیعی شرکت داشتند. میزان افت ناوی آزمودنی ها با استفاده از روش توصیف شده برادی و عملکرد اندام تحتانی با استفاده از آزمون های عملکردی سکانس کنترل، سکانس لی لی کردن و سکانس استقامت مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحقیق یافته های تحقیق از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و روش آمار استنباطی (تی مستقل) استفاده شد (05/0P≤). نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین دو گروه کف پای صاف و طبیعی در همه ی آزمون های عملکردی اندام تحتانی وجود دارد (05/0P≤) و گروه کف پای صاف نسبت به گروه سالم نمرات ضعیف تری را کسب کردند. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، کف پای صاف به عنوان یک ناهنجاری باعث تضعیف در اجرای آزمون های عملکردی اندام تحتانی شده که می تواند منجر به ضعف در اجرای فعالیت های ورزشی که نیازمند به تعادل، استقامت و توان عضلانی و به دنبال آن آسیب دیدگی های ورزشی از جمله التهاب نیام کف پایی، استرس فراکچر درشت نی، پارگی رباط صلیبی قدامی و کمردرد است، شود؛ بنابراین توصیه می شود کف پای صاف منعطف به عنوان یکی از عوامل خطر آسیب دیدگی ورزشی مد نظر قرار گیرد.