بررسی فعالیت ضدقارچی عصاره های گیاه گزنه (Urtica dioica) و ریحان (Ocimum basilicum) بر قارچ ساپرو لگنیا پارازتیکا در شرایط آزمایشگاهی

عفونت های قارچی یکی از عوامل مهم تلفات و زیان اقتصادی درصنعت آبزی پروری جهان محسوب می شوند. در این مطالعه اثر ضد قارچی عصاره های آبی و اتانولی دو گیاه گزنه (Urtica dioica) و ریحان (Ocimum basilicum) علیه قارچ ساپرولگنیا پارازیتیکا (Saprolegnia parasitica) مورد بررسی قرار گرفت. عصاره های آبی و اتانولی گیاه گزنه و ریحان در 5 غلظت (0، 250، 350، 700 و 1050 میلی گرم در لیتر) تهیه و در 5 تکرار به محیط کشت سابورودکستروز آگار اضافه شد. سپس مهار رشد قارچ ساپرولگنیا پارازیتیکادر غلظت های متفاوت اندازه گیری و با روش آنالیز واریانس یک طرفه در برنامه SPSS آنالیز شد. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره آبی گزنه در غلظت 250 میلی گرم در لیتر بیش ترین میزان بازدارندگی (0/05>P) رشد قارچ ساپرولگنیا پارازتیکا را نسبت به عصاره آبی ریحان و عصاره های اتانولی گزنه و ریحان نشان داده است. مطالعه حاضر نشان داد که عصاره آبی گزنه با غلظت 250 میلی گرم در لیتر را می توان به عنوان یک داروی ضدقارچ علیه ساپرولگنیوز به کار برد.