اصلاح مراتع تخریب شده در مناطق نیمه استپی استان مرکزی

گیاه ورک (Rosa persica Michx. ex Juss) یکی از گونه های مهاجم در عرصه های مرتعی است که در مراتع تخریب شده و دیمزارهای رها شده و کم بازده به سرعت گسترش یافته و بر ویژگی های ساختاری و عملکردی اکوسیستم های مرتعی تاثیر منفی گذاشته است. این پژوهش به منظور بررسی امکان اصلاح و احیاء مراتع تخریب شده در ورک زارهای نیمه استپی استان مرکزی انجام شد. در این مطالعه، مقایسه روش های مختلف مرتع کاری شامل بذر کاری در فارو، بذر کاری مستقیم و کپه کاری با استفاده از گونه های Agropyron elengatum، Bromus tomentellus، Onobrychis subnitens، Onobrychis melanotricha،Sanguisorba minor، Medicago sativaوOnobrychis sativa در قالب طرح آزمایشی کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و در سه سال متوالی انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین درصد استقرار نونهال ها، به ترتیب مربوط به بذر کاری توام با ایجاد فارو، کپه کاری و بذر کاری مستقیم بود. همچنین صرف نظر از نوع روش اصلاحی؛ گونه Agropyron elengatum با بیشترین درصد استقرار نونهال ها، گونه مناسبی برای کاشت در هر سه روش است و پس از آن گونه های Sanguisorba minor، Medicago sativaوBromus tomentellusدر اولویت می باشند. لذا بذر کاری گونه های ذکر شده توام با ایجاد فارو جهت اصلاح و احیاء مراتع تخریب شده در این مناطق توصیه می شود.