برآورد عوامل موثر در شکست فیستول های شریانی-وریدی در بیماران همو دیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان هاشمی نژاد با استفاده از مدل رگرسیونی درختی

برای بیماران مرحله آخر نارسایی مزمن کلیوی در حال حاضر پیوند کلیه و یا دیالیز تنها راه ممکن جهت زنده ماندن آن ها است. امروزه تعبیه فیستول یکی از متداول ترین روش هایی است که جهت دیالیز برای بیماران نارسایی کلیه انجام می شود. در مطالعاتی که تاکنون انجام شده علل مختلفی برای شکست فیستول گزارش شده است. علل مختلفی مانند دیابت، هموگلوبین پایین، سطح سرمی بالای کلسیم و فسفر برای شکست فیستول گزارش شده است. با توجه به نقش علل مختلف در شکست فیستول، کاربرد مدل های رده بندی درختی برای مشخص کردن نقش هر یک از علل ایجادکننده این شکست می تواند باعث کاهش شانس وقوع دوباره آن شود. هدف این مطالعه بررسی علل شکست فیستول های شریانی-وریدی در بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان هاشمی نژاد با استفاده از تحلیل مدل های درختی می باشد. پژوهش حاضر به صورت کوهورت تاریخی بر روی پرونده بیماران همودیالیزی در دو گروه دارای فیستول شریانی وریدی فعال و بیماران دچار شکست فیستول شریانی وریدی انجام شده است. آنالیز دو طرفه و رگرسیون لجستیک و همچنین مدل درختی برای متغیرهای مورد مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. ارتباط معنی داری بین میزان موفقیت و ابتلای به دیابت و فشار خون در بیماران وجود داشت (001/0p<). اگر چه در این مطالعه ارتباط معنی داری بین میزان موفقیت و میزان هموگلوبین در بیماران در آنالیز دو طرفه مشاهده گردید، ولی نتایج رگرسیونی نشان دادند که تنها سن، ابتلای به دیابت و فشارخون به عنوان پیشگویی کننده های مستقل شکست فیستول شریانی وریدی تعیین می شوند. ابتلای به «فشار خون» و یا «دیابت» می تواند در ایجاد شکست در فیستول های تعبیه شده برای بیماران همودیالیزی موثر باشد و با توجه به تاثیر متغیر «سن بیمار» ، مطالعات بیشتر بر روی سرانجام جراحی این بیماران - بر اساس گروه های سنی مختلف - مورد تاکید می باشد.