اثر عوامل مالی داخلی و عوامل اقتصادی بر نقدینگی بانک های بورس اوراق بهادار و فرابورس ایران

پیش از وقوع بحران مالی 2007-2009، موضوع نقدینگی عمدتا به عنوان دومین ریسک صنعت بانکداری مدنظر قرار می گرفت. پس از بحران، توجه اقتصاددانان به اثرات نقدینگی جلب و این موضوع به دغدغه و نگرانی اصلی بانک ها مبدل شد. بحران مالی نشان داد که ریسک نقدینگی، تابع یک سری از عوامل درونی و بیرونی است که شناخت آنها نقش بسزایی در کنترل این ریسک دارد. ازاین رو، هدف پژوهش حاضر، بررسی و شناخت عوامل مالی داخلی و کلان اقتصادی موثر بر نقدینگی بانک ها است. برای این منظور نمونه ای متشکل از 16 بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ، طی سال های 1394-1389 مورد بررسی قرار می گیرد. جهت آزمون اثر عوامل مالی داخلی و کلان اقتصادی بر نقدینگی، از روش رگرسیون داده های تابلویی استفاده می شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که عوامل مالی داخلی و کلان اقتصادی بر نقدینگی بانک ها موثرند. در بانک های بازار سرمایه ایران مولفه هایی همچون نسبت کفایت سرمایه به عنوان عوامل مالی داخلی و نرخ تورم به عنوان عامل کلان اقتصادی بر نقدینگی بانک ها موثر می باشند. درحالی که به طور مجزا، در بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران عواملی چون هزینه های مالی، اندازه بانک و نسبت کفایت سرمایه (در سطح 10 درصد) تنها به عنوان عوامل مالی داخلی، تاثیر معناداری بر نقدینگی بانک ها دارند. لذا با توجه به پذیرش بانک ها در بورس یا فرابورس، می توان تاثیر عوامل داخلی یا کلان اقتصادی متفاوتی را بر نقدینگی آنها مشاهده نمود.