بررسی همبستگی صلاحیت بالینی پرستاران و هوش هیجانی در پرستاران بخشهای مراقبت ویژه قلب بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی همدان

صلاحیت بالینی از ضرورتهای مهم حرفه پرستاری بوده، لذا یافتن مولفه ها و عوامل موثر بر صلاحیت بالینی و ارتقاء آن همیشه مورد توجه نظامهای آموزشی، بهداشتی و درمانی بوده است. از طرفی با توجه به وسعت نقش پرستاران در مراکز درمانی و خدمات بالینی متنوع آنها در موقعیت های مختلف و مقابله با استرسهای شغلی، استفاده ازمولفه های هوش هیجانی با تاکید بر صلاحیت بالینی پرستاران که موجب ارتقای سطح خدمات پرستاران و افزایش رضایت مددجویان و ارتقای سطح سلامت آنان میگردد ضروری میباشد. هدف از این مطالعه بررسی همبستگی صلاحیت بالینی پرستاران و هوش هیجانی در پرستاران بخشهای مراقبت ویژه قلب بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی همدان بود.
روش پژوهش: این پژوهش مقطعی از نوع توصیفی – همبستگی بود که بر روی 123 پرستار شاغل در بخشهای مراقبت ویژه قلب بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1397 انجام شد. نمونه گیری بصورت سرشماری و از کلیه پرستاران باحداقل یکسال سابقه کار در بخشهای مراقبت ویژه قلب انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل پرسشنامه هوش هیجانی پرستاران ایمنی و همکاران (2018) و پرسشنامه ارزیابی صلاحیت بالینی لیو (2007) و همکاران استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 تجزیه و تحلیل شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آنالیز واریانس، کروسکال والیس، آزمون تی و من ویتنی برای مقایسه میانگین های صلاحیت بالینی، هوش هیجانی و ابعاد آن ها مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها نشان داد که با توجه به سنجش خود ارزیابی 3/53 درصد از پرستاران دارای نمره هوش هیجانی بیشتر از میانگین بودند. میزان نمره صلاحیت بالینی اکثر پرستاران 5/57 درصد با توجه به سنجش خود ارزیابی ، بیشتر پرستاران در محدوده خوب یا "به قدر کافی صلاحیت دارم" محدوده خوب قرار داشت. صلاحیت بالینی بیشترین نمره مربوط به تفکر انتقادی با نمره 21 (تفکر انتقادی خوب) و کمترین مربوط به مربی گری- آموزش با نمره 11 (آموزش متوسط) بود. آزمون کروسکال والیس نشان داد که تفاوت معناداری بین ابعاد صلاحیت بالینی وجود دارد (001/0p=). همچنین آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش هیجانی و صلاحیت بالینی آن ها همبستگی معنادار و مثبت وجود دارد (001/0p=). بر اساس یافته های این مطالعه توصیه می شود مدیران پرستاری نسبت به بکارگیری پرستارانی که دارای هوش هیجانی بالاتری هستند، در بخشهایی مثل بخشهای ویژه که باید به علت حساسیت و مراقبت بیشتر از بیماران از صلاحیت حرفه ای و بالینی بیشتری برخوردار باشند استفاده کنند.