تدوین الگوی اعتباربخشی دانشکده های پرستاری دارای دوره کارشناسی پیوسته پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی کشور: یک مطالعه مرور یکپارچه

رایج ترین الگوی ارزیابی در نظام های آموزشی، الگوی اعتباربخشی می باشد. سیستم اعتباربخشی حدود یک قرن پیش در آمریکا و سپس در انگلیس و برخی کشورهای دیگر آزموده شده و هم چنان در حال تغییر و تکامل است. وجه مشترک تمام سیستم های اعتباربخشی، سنجش بر اساس استانداردهای از پیش طراحی شده می باشد و این استانداردها ازآنجاکه ملاک قضاوت قرار گرفته و چارچوب جدیدی را برای دانشکده ها تعریف می نمایند، از حساسیت و اهمیت خاصی برخوردار هستند. هدف این مطالعه گردآوری، تدوین و ارائه الگوی اعتباربخشی دانشکده های پرستاری دارای دوره کارشناسی پیوسته رشته پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی کشور بود. این مطالعه مروری یکپارچه با استفاده از روش بروم انجام گرفت. در این راستا مطالعاتی که در راستای هدف پژوهشی بودند، به زبان انگلیسی و یا فارسی نگارش شده و امکان دسترسی به متن کامل آن ها وجود داشت و سال چاپ آن ها مربوط به سال 2000 تا 2018 بود وارد مطالعه شدند. از دامنه وسیعی از کلیدواژه ها همچون accreditation of health care organizations، baccalaurate nursıng educatıon، school of nırsıng، evaluation education به صورت مجزا و ترکیبی استفاده گردید. برای یافتن مطالعات مرتبط در کنار مطالعه کتابخانه ای از پایگاه های اطلاعاتی معتبر فارسی و بین المللی SID، Magiran، Iranmedex، Google Scholar، Pubmed، Science direct، ProQuest, Ovid،EBSCO، Scopus استفاده شد. درنهایت 14 مقاله وارد مطالعه شدند، همچنین علاوه بر مقالات از 8 راهنمای خارجی و داخلی و یک کتاب استفاده شد. داده ها بر اساس روش بروم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در مرحله اول جهت اعتباربخشی دانشکده های پرستاری دارای کارشناسی پیوسته رشته پرستاری 7 استاندارد کلی که شامل: ماموریت و ظرفیت اجرایی /مدیریتی، دانشکده و کارکنان، دانشجویان، کوریکولوم، منابع و فضای فیزیکی، برآیندهای مورد انتظار، پژوهش در آموزش از برنامه اعتباربخشی سازمان های ارائه دهنده اعتباربخشی جهانی، مقالات و کتاب های منتشرشده و همچنین گایدلاین ها استخراج گردید. سازمان هایی که فرایند اعتباربخشی در بدنه آموزش، آگاهی و فرهنگ سازمانی آن ها نهادینه شود می توانند به سطح بالاتری از کیفیت در ارائه خدمات بهداشتی و درمانی دست یابند، لذا امید است نتایج این پژوهش بتواند با ارائه یک راهنمای کلی به برنامه ریزان و سیاست گذاران پرستاری گامی هرچند کوچک در جهت تقویت و توسعه اعتباربخشی دانشکده های پرستاری بردارد و درنهایت موردتوجه صاحب نظران جهت استفاده قرار بگیرد.