ترجمه و روان سنجی مقیاس سنجش استیگمای درک شده ی ناباروری

ناباروری و استیگمای ناشی از آن، یکی از چالش های آسیب رسان به سلامت باروری است. این مطالعه، با هدف روان سنجی مقیاس استیگمای درک شده در زنان نابارور انجام شد. مطالعه ی حاضر، یک پژوهش روش شناختی با طرح توصیفی مقطعی است. مقیاس سنجش استیگمای درک شده ی ناباروری با استفاده از روش ترجمه ی برگشتی به نسخه ی فارسی ترجمه شد. سپس، 200 نفر از زنان مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان و دارای معیارهای ورود به مطالعه با استفاده از نمونه گیری در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. اعتبار ساختاری ابزار با روش تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی و محاسبه ی شاخص های نیکویی برازش محاسبه گردید. ثبات درونی و بیرونی پرسش نامه به ترتیب با استفاده از ضریب Cronbach's alpha و شاخص درون خوشه ایبررسی شد. روایی سازه ی پرسش نامه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی به دست آمد که سه عامل با ارزش ویژه ی بیشتر از یک را نشان داد. سه عامل استخراجی، 09/57 درصد از کل واریانس پرسش نامه را تبیین کردند. برازش مدل سه عاملی بر اساس شاخص های نیکویی برازش در حد مطلوب تایید شد. پایایی مقیاس شامل ضریب Cronbach's alpha 72/0 و همبستگی درون خوشه ای97/0 (99/0-68/0: Confidence interval یا CI 95 درصد) تایید گردید. ویژگی های روان سنجی این پرسش نامه مناسب بود و این پرسش نامه، می تواند در پژوهش های آتی در افراد نابارور به عنوان یک مقیاس روا و پایا جهت سنجش استیگمای ناباروری مورد استفاده قرار گیرد.