تاثیر مکمل آلی عنصر روی بر عملکرد، پاسخ ایمنی، جمعیت میکروبی سکوم و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه های گوشتی پرورش یافته تحت تنش تراکم

به منظور بررسی مکمل آلی عنصر روی در تغذیه جوجه های گوشتی پرورش یافته در شرایط متفاوت تراکم، آزمایشی با استفاده از دو سطح تراکم (10 و16 قطعه پرنده در هر مترمربع) و 4 سطح عنصر روی (40، 80، 120 و 160 میلی گرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 2×4 انجام گردید. نتایج در 1 تا 21 روزگی نشان داد ، پرندگان پرورش یافته در تراکم بالا کمترین میزان خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک را نسبت به تراکم نرمال و در 22 تا 42 روزگی پرندگان پرورش یافته در تراکم نرمال کمترین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک را داشتند (05/0>P). با افزایش سطح عنصر روی در جیره، جمعیت باکتری های کلی فرم سکوم جوجه ها در شرایط تراکم نرمال و بالا کاهش نشان داد (05/0>P). قابلیت هضم ایلئومی پروتئین با افزایش سطح عنصر روی در جیره در شرایط تراکم نرمال و بالا افزایش یافته است (05/0>P). یافته های پژوهش حاضر نشان داد که افزودن عنصر روی در شرایط پرورش متراکم نتوانست فراسنجه های عملکردی را تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه با افزایش سطح عنصر روی در جیره، قابلیت هضم ایلئومی پروتئین خام و ماده آلی افزایش و جمعیت میکروبی کلی فرم و ای کولای در سکوم جوجه های گوشتی کاهش یافت.