بررسی اثر موسیلاژ گیاه بامیه بر میزان گلوکز و چربی های سرم و بازسازی سلول های بتای موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزتوسین

با توجه به پیشرفت روزافزون دیابت و استفاده از داروهای جایگزین و کم خطر گیاهی، در این مطالعه اثر موسیلاژ استخراج شده از غلاف میوه بامیه بر میزان گلوکز و چربی های سرم و بازسازی سلول های بتای پانکراس در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزتوسین بررسی شد. در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار استفاده شد. رت ها به طور تصادفی در 4 گروه 6 تایی شامل: شاهد نرمال، شاهد دیابتی و دو گروه دیابتی تیمار شده (خوراکی) با دوزهای 300 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از موسیلاژ گیاه بامیه قرار گرفتند. پس از تهیه و تایید گونه گیاه بامیه، استخراج موسیلاژ از غلاف سبز رنگ میوه توسط دستگاه تبخیر در خلاء انجام شد. سه گروه شاهد دیابتی و گروه های دیابتی تحت تیمار در آغاز دوره با تزریق درون صفاقی mg/kg 60 استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. پس از طی دوره ی تیمار (4 هفته) ، با استفاده از خونگیری از قلب، سطوح سرمی گلوکز، LDL، HDL، کلسترول تام و تری گلیسرید در گروه های مود مطالعه اندازه گیری شد. همچنین، هیستوپاتولوژی جزایر لانگرهانس در چهار گروه با استفاده از روش رنگ آمیزی H&E مورد بررسی قرار گرفت. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری ANOVA و Tukey تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از افزایش معنی دار (05/0P<) میزان گلوکز،کلسترول، تری گلیسرید، LDL و کاهش معنی دار HDL در موش های دیابتی نسبت به گروه شاهد نرمال بود. مصرف موسیلاژ میوه ی بامیه سبب کاهش معنی دار گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، LDL و افزایش معنی دار (05/0P<) HDL در موش های دیابتی به صورت وابسته به دوز شد. براساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد موسیلاژ گیاه بامیه می تواند در پیشگیری از عوارض هیپرلیپیدمیک و هیپرگلایسمیک ناشی از دیابت شیرین موثر باشد.