بررسی بیوانفورماتیکی اثر گیاه آویشن باغی در مهار آنزیم آلفا-گلوکوزیداز به منظور درمان بیماری دیابت

مهارکننده های α-گلوکوزیداز با مداخله در هضم کربوهیدرات ها در کنترل بیماری دیابت نقش دارند. Thymus vulgaris یا آویشن باغی گیاهی از خانواده ی نعناعیان می باشد. اسانس این گیاه دارای فنل هایی مثل تیمول، کارواکرول، سیمن، لینا لول، پینن می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر مهار کنندگی مشتقات موجود در عصاره ی آویشن باغی بر فعالیت آنزیم α-گلوکوزیداز به روش داکینگ مولکولی می باشد. در این مطالعه، برای بررسی نحوه ی اتصال ترکیبات به جایگاه فعال آنزیم، ترسیم ساختار شیمیایی ترکیبات، بهینه سازی انرژی، مطالعات داکینگ و تجزیه و تحلیل های نهایی به ترتیب از نرم افزارهایChemDraw ، Hyperchem، AutoDockTools، DS Visualizer و Lig plot استفاده شد. تمامی ترکیبات مورد مطالعه قادر به اشغال جایگاه فعال آنزیم بودند که در میان تمام آنها، بهترین نتایج داکینگ مربوط به ترکیب Caryophlla-4- (12), 8 (13) -dien-5-β-ol است. در حقیقت این ترکیب دارای منفی ترین سطح انرژی اتصال، بالاترین تمایل برای اتصال به آمینواسیدهای کلیدی جایگاه فعال آنزیم و محل برهمکنش مشابه با مولکول کوکریستال است. با توجه به اثر بخشی نسبتا بالای ترکیبات عصاره ی گیاه در مطالعه ی بیوانفورماتیکی، برای بررسی های تکمیلی می توان اثر این ترکیبات گیاهی را در شرایط in vitro و in vivo مورد آنالیز قرار داد.