ارتباط بین عفونت هلیکوباکتر پیلوری و زخم پپتیک پرفوره در بیماران جراحی شده در بیمارستان امام خمینی(ره) ارومیه

پرفوراسیون یکی از عوارض جدی و بالقوه کشنده بیماری زخم پپتیک می باشد. براساس شرایط بالینی بیمار، درمان سنتی زخمهای پپتیک غالبا شامل یک پروسیجر قطعی زخم یا بستن ساده حفره محل پرفوراسیون می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین عفونت هلیکوباکتر پیلوری به صورت سرولوژیک و پاتولوژیک با زخم پپتیک پرفوره در بیماران جراحی شده در مرکز امام خمینی (ره) ارومیه بود. در این مطالعه ی مقطعی، تعداد 80 بیمار مبتلا به زخم پپتیک پرفوره که در مرکز پزشکی امام خمینی (ره) ارومیه در سال های 1395 و 1396 تحت جراحی قرار گرفتند و 80 فرد کنترل که به دلیل زخم پپتیک غیر عارضه دار تحت آندوسکوپی قرار گرفتند وارد مطالعه شدند. بیماران گروه مورد تحت لاپاراتومی قرار گرفته و زخم پپتیک پرفوره به وسیله بستن ساده همراه با پچ امنتوم ترمیم شد. در حین عمل یک نمونه بیوپسی از جدار معده اخذ شد و جهت بررسی از نظر پاتولوژی و نیز نمونه خون برای اندازه گیری ایمونوگلوبولین های IgM و IgG ضد هلیکوباکتر پیلوری به آزمایشگاه ارسال گردید. در بیماران گروه شاهد نیز نمونه های مشابهی جهت بررسی پاتولوژیک و سرولوژیک ارسال گردید. اطلاعات کسب شده وارد چک لیست محقق ساخته شدند و سپس داده ها وارد نرم افزار SPSS-21 شدند و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. از 80 بیمار گروه مورد 51 نفر (8/63٪) مذکر و 29 نفر (2/36٪) مونث بودند. در گروه کنترل 42 نفر (5/52%) مذکر و 38 نفر (5/47%) مونث بودند. میانگین سن در گروه مورد 94/17 ± 83/51 سال و در گروه کنترل 89/12 ± 75/47 سال بود (149/0=P). پنجاه و یک نفر (8/63%) از بیماران گروه مورد و 38 نفر (5/47%) از بیماران گروه کنترل IgM مثبت بودند (02/0=P). پنجاه وپنج نفر (8/68%) از بیماران گروه مورد و 41 نفر (3/51%) از گروه کنترل IgG مثبت بودند (01/0=P). نتایج پاتولوژی در 66 نفر (5/82%) از بیماران گروه مورد مثبت بود، درحالیکه 48 نفر (60%) از گروه کنترل نتایج پاتولوژی مثبت داشتند (001/0=P). از 80 بیمار گروه مطالعه محل زخم پپتیک در 59 نفر (8/73%) پره پیلوریک، در 16 نفر (20%) بادی معده و در 5 نفر (25/6٪) دئودنوم بود. نتایج یافته های پاتولوژیک و سرولوژیک در گروه های مورد و کنترل حاکی از تفاوت معنی دار آماری بود و نشان داد که بستن زخم پرفوره و ریشه کن نمودن هلیکوباکتر پیلوری می تواند در بیماران قدم اول درمانی برای بیماری زخم پپتیک پرفوره باشد و مانع از عود مجدد بیماری گردد. با توجه به تعداد نمونه های بررسی شده در این مطالعه توصیه می شود مطالعات دیگری با تعداد نمونه های بیشتر و نیز با پی گیری بیماران بعد از درمان و بستن زخم پرفوره انجام گردد.